اعتصاب سراسری رانندگان و کامیون داران که از روز پنجم آذر شروع‌شده تا به امروز ۱۳ آذر ادامه یافته و ده‌ها شهر را در برگرفته است.با این اعتصاب سراسری که فراخوان آن را ” اتحادیه تشکل‌های کامیون

۱۶ آذر دیگری درراه است، متمایز از تمام ۱۶ آذرهای پیشین، حتی آذرماه سال ۹۸ که دانشجویان دانشگاه‌ها با رادیکال‌ترین شعارها، ظاهر شدند. امسال ۱۶ آذر در حالی فرارسیده است که امواج بزرگ جنبش توده‌ای

اعتصابات اقتصادی کارگری فزونی یافته است. طی روزهای بعد از اعتصاب بزرگ کارگران ذوب‌آهن اصفهان در ۲۴ و ۲۵ آبان، کارگران در تعداد زیادی از کارخانه‌ها و شرکت‌های  صنعتی و تولیدی یا در بخش خدمات،

٢٥ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان است. این روز به مناسبت گرامی داشت یاد و خاطره “خواهران میرابال” که توسط مزدوران رافائل تورخیلو- دیکتاتور وقت جمهوری دومینیکن- به قتل رسیدند، از طرف

روزهای ۲۴ و ۲۵ آبان، همزمان با خیزش‌های شهری و اعتراضات گسترده و سراسری توده‌ای که فراخوان آن از قبل اعلام‌شده بود، یک اتفاق ویژه کارگری نیز رخ داد.روز سه‌شنبه ۲۴ آبان کارگران بخش‌های مختلف شرکت

“شما مسئولان که دست به توجیه تان همیشه خوب بوده و هست، چه توجیهی برای ۱۵۰۰ کشته آبان ۹۸ دارید؟… چه توجیهی برای بی آبی بلوچستان دارید؟ لابد آن هم تقصیر غرب بوده است”. “من یک دانشجوی ساده ام و فقط

مطابق فراخوان قبلی، کارکنان عملیاتی و رسمی نفت،گاز، پالایش و پخش و پتروشیمی، در اعتراض به عدم اجرای ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت، از روز دوشنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۱ دست به اعتصاب غذا زدند.

روز چهارشنبه، چهارم آبان، در چهلمین روز گرامیداشت یادمان مهسا (ژینا) امینی، فواره های آتشفشان خشم توده های مردم ایران بلندتر از پیش زبانه کشید و گدازه های سوزان آن بار دیگر از هر سو بر سر ارتجاع

خیزش‌های شهری، تظاهرات توده‌ای و نبردهای خیابانی سراسری برای سرنگونی رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی در بیش از شش هفته گذشته بدون وقفه ادامه داشته و وارد هفتمین هفته خود شده است.در جریان استمرار این

پرچم اعتصاب سیاسی در نفت به اهتزاز درآمد.اعتصاب سیاسی در صنعت نفت، صفحه نوینی را در مبارزه طبقه کارگر گشود. این اعتصاب که در اعتراض به سرکوب و کشتار زنان و جوانان و در حمایت از نبردهای خیابانی