بحران‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، جمهوری اسلامی را به‌شدت در منگنه قرار داده است. تلاش ارتجاع حاکم و جناح‌های آن برای حل بحران و برون‌رفت از بن‌بست، باشکست و ناکامی روبرو شده است. وضعیت اقتصادی

بحران ژرف اقتصادی و بحران‌های سیاسی و اجتماعی ناشی از آن، بیش‌ازپیش تشدید شده‌اند. ناتوانی طبقه حاکم و رژیم سیاسی آن برای حل یا تعدیل این بحران‌ها، جامعه را به آستانه ازهم‌گسیختگی کامل کشانده

اکنون‌که بیش از ۴ ماه از آغاز اعتصاب فراگیر و سراسری کارگران پیمانی نفت و گاز و پتروشیمی می‌گذرد، اگرچه جنبه سراسری این اعتصاب به‌تدریج کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر شده و بی‌آنکه رسماً حرفی از پایان آن به

خبر تعیین مدیریت جدید کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه و واگذاری آن به “شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی” (هفت طرح نیشکر خوزستان) روز ۱۹ مهر اعلام شد. ایلنا از قول معاون اقتصادی وزارت کار

بار دیگر پرچم مبارزه و اعتراض گسترده در معادن به اهتزاز درآمد. بعد از اعتصاب، تجمع‌ و اعتراضات گسترده خیابانی کارگران مبارز و خستگی‌ناپذیر هفت‌تپه در شهرهای شوش و اهواز، اعتصاب و تجمع همزمان

فریاد اعتراض کارگران مبارز هفت‌تپه بار دیگر در سراسر کشور طنین‌انداز شده است. دور جدید اعتصاب و تجمع کارگران مبارز هفت‌تپه که از روز سه‌شنبه ۶ مهره ۱۴۰۰ آغازشده، امروز یکشنبه یازده مهر، وارد

پوسیدگی نظم اقتصادی- اجتماعی و سیاسی حاکم بر ایران بیش از آن آشکار است که نیاز به توضیح و تشریح آن باشد. هرکس آشکارا می‌بیند که بحران‌های عمیق تمام جوانب  نظم موجود را فراگرفته است. طبقه حاکم به

اعتصاب فراگیر و سراسری کارگران پیمانی و پروژه‌ای نفت و گاز و پتروشیمی که از آخرین روزهای خرداد ۱۴۰۰ آغاز شد بیش از سه ماه ادامه یافته است. در طول این اعتصاب درازمدت البته با دو رویکرد مشخص

داس مرگ بی‌رحمانه درو می‌کند. قربانیان کرونا همه‌جا تلنبار شده و قبرهای دهان‌گشوده، روزانه صدها تن را به کام خود می‌کشند. جنایت فجیع طبقه حاکم و مرتجع رأس نظام، سراسر کشور را سیاه‌پوش کرده است.

اعتصاب کارگران مبارز هفت‌تپه امروز یکشنبه ۲۴ مرداد۱۴۰۰ وارد سی و چهارمین روز خود شده است. بیش از یک ماه است که کارگران هفت‌تپه با تجمع هرروزه در مقابل فرمانداری شهر شوش، خواهان تعیین تکلیف قطعی