یکی از طنزهای تلخ زمانه‌ی ما، بلندکردن پرچم حمایت از زنان در جهان با برگزاری “اجلاس بین‌المللی زنان و بیداری اسلامی”!! آن‌هم در یکی از ضد زن‌ترین حکومت‌های تاریخ است. در حالی که صدها زن با صرف

در روزها و هفته‌های اخیر بار دیگر شاهد تشدید سرکوب زنان توسط نیروهای مزدور انتظامی تحت عنوان طرح “تشدید مبارزه با بدحجابی” هستیم. نزدیک به دو ماه پیش، همراه با گرم شدن هوا، نیروی انتظامی جمهوری

سمیه فیض الله پور، دانش آموز ١٧ ساله  بوکانی، صبح روز ۱٦ فروردین با کیف و کتاب از خانه راهی دبیرستان شد. عصر آن روز، در زمان مقرر به خانه باز نگشت. ساعاتی در نگرانی و التهاب گذشت، از سمیه خبری

روز جهانی زن، بر تمامی زنان ستمدیده‌ی ایران و جهان مبارک باد. روز جهانی زن نه تنها روز زنان کارگر و زحمت‌کش که روزی‌ست برای تمامی کارگران و دیگر مدافعان برابری زن و مرد، تمام کسانی که برای

علی خامنه ای، ولی فقیه و حاکم مطلق العنان جمهوری اسلامی روز ۱۴ دی ۱٣۹٠ سخنانی ایراد کرد. او در جمع افرادی سخنرانی می‌کرد که رسانه های رژیم آنان را “عالم” و “کارشناس” و “دانشمند” اعلام کردند. همین

زنان ایران که نیمی از جمعیت هفتاد میلیونی کشور را تشکیل می دهند، به بی رحمانه ترین شکل ممکن توسط   رژیم جمهوری اسلامی سرکوب شده اند. تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، زنان ایران در معرض شدیدترین تبعیض،

رژیم جمهوری اسلامی بنابه ماهیت طبقاتی وخصلت مذهبی‏اش حقوق زنان را به شدید ترین شکل ممکن نقض و پایمال نموده است. تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، زنان ایران درمعرض شدیدترین تبعیض جنسیتی، ستم و فشار قرار

نظام اقتصادی و سیاسی حاکم بر ایران، بنیاداش بر مبنای تبعیض شکل گرفته است.این نظام با خصلت دینی و استبدادی اش، نابرابری را در تمام عرصه های سیاسی و اجتماعی نهادینه کرده است. جمهوری اسلامی ایران از

از همان آغاز به قدرت رسیدن خمینی و برقراری حکومت اسلامی، مساله نابرابری زن و مرد به یکی از عرصه‌های تقابل توده‌ها و حاکمیت تبدیل شد. زنان بی‌شک از جمله قربانیان بزرگ حکومت اسلامی بوده و هستند.

این واقعیتی‌ست بر همگان آشکار که در نظام اقتصادی – اجتماعی و سیاسی حاکم بر ایران، زنان با بی‌رحمانه‌ترین تبعیض و نابرابری روبرو هستند. با این وجود، تمام آن‌ها به یکسان با فشارها و عواقب ناشی از