دو هفته اخیر بسیاری از شهرهای عراق، به ویژه استان‌های جنوبی و مرکزی شاهد اعتراضات گسترده مردمی بوده است. دولت عراق، تظاهرکنندگان را “آشوب‌گر، اغتشاش‌گر و فرصت‌طلب” خواند و هزاران

   پس از روزها اعتراضات سراسری مردم، دولت اردن روز پنجشنبه ۱۷ خرداد اعلام کرد لایحه افزایش مالیات را پس خواهد گرفت. پیش از این، اعتراضات سراسری، در چهارمین روز خود، منجر به برکناری نخست‌وزیر

رژیم اشغالگر و نژادپرست اسرائیل، تجاوز به حقوق و سرزمین‌های مردم فلسطین و سرکوب این مردم ستمدیده را تشدید کرده است. کشتار بی‌رحمانه مردم بی‌دفاع فلسطین ، توسط نیروی نظامی اسرائیل در چند روز

در دنیایی که بوق‌های تبلیغاتی سرمایه‌داران، جهان سرمایه‌داری را به عنوان مدافع آزادی و دموکراسی تقدیس می‌کنند. ملتی وجود دارد که به‌رغم ده‌ها سال مبارزه و مقاومت، از حق تعیین سرنوشت خویش محروم

اگرچه نیروهای مسلح داعش از سی هزار نفر به کمتر از ۱۰۰۰ نفر رسیده و سرزمین‌هایی را که در سوریه داشت از دست داد، اما جنگ در سوریه بیش از هر زمان دیگری قربانی می‌گیرد. به‌گونه‌ای که۲۵ بهمن، استفان

روز شنبه ۲۰ ژانویه (۳۰ دی) اردوغان طی یک سخنرانی در کنگره حزب حاکم “عدالت و توسعه” در شهر کوتاهیه، از “آغاز فعالانه عملیات نظامی روی زمین” در منطقه عفرین سوریه خبر داد. پس

هفت سال پس از سرنگونی زین‌العابدین بن‌علی در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۱، متجاوز از بیست شهر تونس بار دیگر به صحنه‌ی اعتراضات ده ها هزار تونسی خشمگین به‌ویژه جوانان تبدیل شد. دستگیری ۸۰۰ نفر، ده‌ها زخمی و یک

مردم یمن در طول ۵۰ سال گذشته با جنگ‌های داخلی متعددی در این کشور روبه‌رو بوده‌ که گاه نزدیک به یک دهه ادامه داشته است. در تمام این جنگ‌های داخلی، همواره دولت‌های منطقه‌ای و قدرت‌های جهانی، دخالت

باگذشت ۶ سال از آغاز جنگ داخلی در سوریه، ظاهراً تمام طرف‌های درگیر در آن پذیرفته‌اند که پیروزی در این جنگ وجود ندارد و اکنون همه به راه‌حل سیاسی امید بسته‌اند که ابتکار آن در دست روسیه است. تنها

فرانسه‌‌ی کارگران و زحمتکشان و قلب آن، پاریس، بار دیگر به پا خاست. به پا خاست تا از حق زیست خود دفاع کند. آخرین اعتصابات، هفته پیش، ۱۸ مهر ۱۳۹۶ (۱۰ اکتبر ۲۰۱۷) برگزار شد. به گفته‌ی سندیکاها ۳۰