برپا خیز، برپا خیز، پاریس برپا خیز، شورش کن این است چکیده‌اى از شعارها و آفیش‌هاى آنچه در پاریس، طى سه ماه اخیر، در برابر ما، دیده و شنیده مى‌شود. اوج‌گیرىِ نوینِ جنبشِ کارگران فرانسه؛ در شهر

ممکن است از ما سئوال شود که آیا همین اصول طلاق، تحت یک رژیم سوسیالیستی برقرار خواهند ماند؟ پاسخ ما این است – که پیوند میان مردها و زنان، که در ادامه توضیح داده خواهد شد؛ دارای طبیعتی خواهد بود که

رفقای کارگر: نظر به اینکه تصویب حداقل مزد سال ۱٣٩۵ به میزان ۸۱٢ هزار و ١۶۶ تومان با توافق نمایندگان کارفرمایان و دولت سرمایه داری اسلامی بر ما کارگران تحمیل شده است، که باید با کمتر از یک سوم خط

در حال حاضر در کشور آلمان زن در مقایسه با مرد، حقیرتر است. یک شوهر از طبقه کم درآمد، می تواند همسر خود را ملامت و تنبیه کند. تمام تصمیم گیری ها دربارۀ فرزندان بر عهدۀ اوست، حتی در زمینۀ زمان

اخیراً در مجله مهرنامه، مطلبی زیر عنوان «استالینیست مهربان یا چه گوارای داستان نویس، به قلم شخصی به نام مهدی یزدانی خرم درباره زنده یاد صمد بهرنگی منتشر شده است. «مجله نویسان» مهرنامه از آن قماش

فقر مفهوم پیچیده ای است و تعریف آن بر حسب زمان و مکان و بر حسب موضع طبقاتی شخص یا نهادی که آن را تعریف می کند، متفاوت است. همچنین دریافت ذهنی و فردی از فقر با دریافت عینی و اجتماعی از آن یکسان

تراب حق شناس انقلابی کمونیست که بیش از پنجاه سال از زندگی سراسر تلاش خود را در راه مبارزه با استبداد، امپریالیسم و سرانجام برای آزادی طبقۀ کارگر در طبق اخلاص گذاشت شب گذشته در بیمارستانی در حومۀ

طی ٣ روز، بین ٢٢ تا ٢۴ آذر ۱٣٩۴، تجمعی از کارگران بیکار و جوانان جویای کار از روستای شهرویی بهبهان با پلاکارد «ما جویای کار هستیم» در برابر پالایشگاه گاز بید بلند شمارۀ ٢ بهبهان برگزار شد. در روز

مسئله سازماندهی یکی از محوری‌ترین مسائل جنبش کارگری وکمونیستی در همه دوره‌ها بوده. تبلیغ، ترویج، وسازماندهی درردیف سه جزء فعالیت گره ئی واصلی هر تشکیلات فعال مارکسیستی است. درهمین جا اشاره ای

من مینا هستم کارگر اشپزخانه بیمارستان، عضو شورای کارگری محل کار و کمونیستم. من فکر می‌کنم کمونیست بودن چیزی نیست جز تلاش برای برابری و آزادی و همسانی نظر و عمل در زندگی واقعی یعنی بتوانی همانطور