طی هفته های گذشته همزمان با تشدید سرکوب سیستماتیک کارگران، سرکوب و اعمال فشار بر فعالین کارگری و زندانیان سیاسی نیز به طرز کم سابقه ای افرایش یافته است. این همه فشار و سرکوب در شرایطی بر کارگران و فعالان کارگری اعمال می شود که با گذشت هر روز سفره شان بیش از پیش تهی می شود. در چنین وضعیتی، بخش های وسیعی از کارگران و خانواده های آنان برای رهایی از فقر و گرسنگی و دریافت دستمزدهای معوقه چندین و چند ماهه شان به اعتراض و اعتصاب متوسل شده اند. در کنار اعتراضات کارگری، تعدادی از زندانیان سیاسی رجایی شهر کرج از جمله رضا شهابی در اعتراض به تشدید سرکوب و پایمال شدن ابتدایی ترین حقوق مسلم خود، به اعتصاب غذا روی آورده اند. هیئت حاکمه ایران اما، بجای پاسخگوی به مطالبات بر حق آنان، کماکان به تشدید سرکوب و اعمال فشار بیشتر به آنان روی آورده است. تا جایی که کارگران مبارز با همدستی کارفرما و دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به طور مستمر اخراج، زندان و بعضا به شلاق محکوم می شوند و زندانیان اعتصابی نیز، با واکنش تهدید گونه دادستان تهران که “ما تحت تاثیر برخی اقدامات زندانیان از جمله اعتصاب غذا قرار نمی گیریم” شرایط بازهم وخیم تری را متحمل شده اند.
با این همه و به رغم تشدید فشار بر کارگران و زندانیان سیاسی، پوشیده نیست که همه اقدامات سرکوبگرانه طبقه حاکم، تماما از سر استیصال و ناتوانی است، نه از روی اقتدار و قدرت. تردیدی نیست آنچه رژیم و کل طبقه حاکم را به عقب نشینی وادار می کند، همانا پیگیری مطالبات زندانیان سیاسی، گسترش اعتراضات کارگری و مبارزه ای متحد، همه جانبه و همگانی علیه وضعیت موجود است.
از این رو، ما نیز به سهم خود همراه با سازمان ها و دیگر نیروهای فعال کارگری و اجتماعی در همبستگی با کارگران زندانی و زندانیان سیاسی، بر آزادی بی قید و شرط آنان و لغو هرگونه شکنجه و اعدام و تأمین آزادی های بی قید و شرط بیان، قلم و اجتماعات از جمله حق ایجاد تشکل های مستقل کارگری تاکید داشته و بر این باوریم که برای کسب اینگونه مطالبات دمکراتیک، سیاسی و اجتماعی راهی بجز مبارزه ای متحد و پیگیرانه وجود ندارد.
ما همچنین خواهان تحقق فوری مطالبات همه زندانیانی هستیم که از ۸ مرداد امسال در اعتصاب غذا به سر می برند. ما خواهان بازگشت به کار و آزادی بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی و کارگران زندانی هستیم که در پی تحقق خواست ها و مطالبات بر حق شان، اخراج، بیکار و زندانی شده اند.
ما نیز به سهم خود با حمایت از فراخوان “کمپین دفاع از مبارزات کارگری در ایران” از همه انسان های آزادیخواه، سوسیالیست و برابری طلب می خواهیم تا فریاد رسای کارگران زندانی و زندانیان سیاسی شوند تا همصدا با هم در روز شنبه ۲ سپتامبر ۲۰۱۷ در میدان “سرگل توریت- مرکز استکهلم”، اعتراض خود را علیه جمهوری اسلامی برای تحقق مطالبات کارگران و آزادیخواهان فریاد کنیم.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
زنده باد آزادی- زنده باد سوسیالیسم
نابود باد نظام سرمایه داری
کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
کمیته خارج از کشور سازمان فدائیان- اقلیت (سوئد)
۷ شهریور ۹۶
کار، نان، آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما