شرایط زندگی کارگران به نقطه فاجعه باری سقوط کرده است. در نتیجه بحران اقتصادی و سیاست‌های ضدکارگری رژیم، خصوصی سازی، آزاد سازی قیمت‌ها و سیاست خارجی ماجراجویانه‌ای که ثمره‌اش برای طبقه کارگر و توده‌های زحمتکش مردم ایران فشار ناشی از تحریم، کمبود و گرانی روزافزون کالاها بوده است، وضعیت مادی و معیشتی به درجه‌ای وخیم شده است که در طول ۶ ماهی که از سال جاری می‌گذرد، دستمزد واقعی کارگران متجاوز از ۵۰ درصد کاهش یافته است.
در این فاصله روزی بدون افزایش بهای ضروری‌ترین کالاها و خدمات مورد نیاز روزمره کارگران نگذشته است. قیمت کالاها روز به روز و ساعت به ساعت در حال افزایش است. دستمزدی که کارگران دریافت می کنند، دیگر حتا پاسخگوی تامین یک چهارم اصلی ترین نیازهای روزمره یک خانواده کارگری نیست. رژیم ارتجاعی و ضدکارگری جمهوری اسلامی روزی که سیاست نئولیبرال آزادسازی قیمت ها و حذف سوبسیدها را به مرحله اجرا گذاشت ادعا می کرد که این سیاست منجر به بهبود وضعیت رفاهی توده های مردم ایران خواهد شد. سازمان ما از همان آغاز خطاب به کارگران و زحمتکشان این دروغ رسوای رژیم جمهوری اسلامی را برملا کرد و هشدار داد که اگر توده های کارگر و زحمتکش با اعتراض و مبارزه، این سیاست رژیم را متوقف نکنند، با انفجار قیمت‌ها و فقری بی سابقه رو به رو خواهند شد. اکنون حقیقت بر عموم توده‌های زحمتکش مردم که گرانی‌ها زندگی آنها را تباه کرده، آشکار شده است. بیشترین فشار ناشی از این سیاست رژیم بر دوش طبقه کارگر قرار گرفته که به فقر طاقت فرسائی محکوم شده است.
اما در حالی تورم افسارگسیخته منجر به کاهش روزافزون دستمزد کارگران و تنزل هولناک سطح زندگی آنها شده است، با برملاشدن شکست سیاست اقتصادی رژیم و تاثیرات تحریم های اقتصادی، بحران اقتصادی ابعاد گسترده‌تری به خود گرفته است. سرمایه‌داران که همواره در پی افزایش سود خود هستند، نه فقط بحران را بهانه و توجیهی برای تشدید استثمار کارگران قرار داده، بلکه همه روزه گروه گروه کارگران را اخراج می‌کنند. در فاصله چند ماهی که از سال جاری می‌گذرد، صدها هزار کارگر بیکار شده اند. هر روز خبر از اخراج و بیکارسازی گروه دیگری از کارگران انتشار می‌یابد. در همین چند روزاخیر صدها کارگر کارخانه‌ها و پروژهای دولتی و خصوصی یا آشکار اخراج شده‌اند و یا به ظاهرا به مرخصی فرستاده شده که شکل پوشیده‌ای از اخراج است.
گزارش‌ها حاکی‌ست که ۲۰۰ تن از کارگران شرکت الکتریک خودرو شرق از شرکت‌های وابسته به ایران خودرو با سابقه کاری بیش از ۱۵ سال اخراج شدند. یک عضو کمیسیون اجتماعی مجلس خبر داد که کارخانه بنیان دیزل تبریز در آستانه تعطیلی و بیکار شدن ۴۰۰ کارگر این کارخانه قرار گرفته است و افزود: مشکلات بخش صنعت و اقتصاد تبریز به کارخانه بنیان دیزل محدود نمی‌شود و بسیاری دیگر از واحدهای تولیدی و صنعتی کشور نیز با مشکلات عدیده‌ای در زمینه تولید و فعالیت صنعتی دست به گریبان هستند.
خبرگزاری‌های رژیم خبر دادند که در پی تعطیلی کارخانه سگمنت سازی (تولید قطعات بتنی تونل) متروی اهواز بیش از ۲۰۰ کارگر قطارشهری به مرخصی اجباری فرستاده شده‌اند و زمزمه‌های اخراج این کارگران نیز به گوش می‌رسد.
کارخانه آزمایش از حدود یک ماه پیش کارکنان خود را به مرخصی اجباری فرستاده است و این در حالی است که میزان اولیه این مرخصی اجباری ۲ هفته اعلام شده بود.
صنایع بهداشتی یاس خرمشهر ۶ ماه است که عملا به حالت تعطیل درآمده و دستمزد بیش از ۱۳۰ نفر از کارگران بلاتکلیف این کارخانه، پرداخت نشده است.
مدیرکل تامین اجتماعی استان البرز خبر داد که در سال جاری به دلیل تعدیل نیرو در کارخانه های این استان به ویژه ایران خودرو و سایپا ۱۱ درصد بر تعداد بیمه شدگان افزوده شده است.
این موج وسیع بیکارسازی کارگران در شرایطی ست که افزایش روزافزون بهای کالاها چیزی از دستمزد آنها باقی نگذاشته است. اگر کارگران برای مقابله با این تورم افسارگسیخته و توقف اخراج‌ها به مبارزه ای همه جانبه روی نیاورند، شرایط مادی و معیشتی طبقه کارگر از این هم وخیم تر خواهد شد.
اخیرا ۲۰ هزار کارگر با امضای طوماری خطاب به وزیر کار جمهوری اسلامی خواستار افزایش دستمزدها شده‌اند. اما طومار، کارساز نیست. وزیر کار، وزیر همان دولتی ست که با سیاست‌های ارتجاعی خود شرایط زندگی کارگران را به وضعیت فاجعه‌بار کنونی رسانده است. کارگران راهی ندارند جز این که با مبارزات رادیکال خود، با اعتصاب، تجمع و راه‌پیمانی و تمام اشکال مبارزه مستفیم و رو در رو، مطالبه افزایش دستمزد و توقف اخراج‌ها را مطرح کنند و با قدرت متشکل خود دولت را به پذیرش این مطالبات وادارند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
نابود باد نظام سرمایه‌داری
زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم
سازمان فداییان (اقلیت)
۴ مهر ماه ۱۳۹۱
کار – نان – آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما