مردم زحمتکش ایذه، جوانان ، زنان و مردان، کارگران، فرهنگیان و معلمان زحمتکش، کلیه مردم عاصی و ستمدیده! شهر ما به‌عنوان یک بخش کوچک از جامعه بزرگ ایران، همان‌طور که انتظارمی رفت با شایستگی که بی‌سابقه نبود، وارد رزم خونین خود با ارتجاع حاکم شد. چند نفر در تظاهرات اولیه علیه رژیم جان باختند و چند تن از جوانان این شهر در پیکار انقلابی علیه رژیم جان خود را از دست دادند. مردم ایذه در محرومیت کامل از حقوق مدنی و انسانی، محروم از آزادی‌های ابتدائی با شکم‌های گرسنه ، جیب‌های خالی، با رنج از بیکاری ، تورم و گرانی سنگینی که زندگی حداقلی و معیشت بخور نمیر ما را تهدید می‌کند، هرروز فقیرتر از روز پیش، بار زندگی پرمشقت را بدوش می‌کشیم. روزانه، زندگی ما دشوارتر و طاقت‌فرساتر می‌شود، یک هفته می‌توان سنگ به شکم خود بست، اما گرسنه و تهیدست نمی‌شود زندگی کرد و به بقا ادامه داد. زندگی ما سال‌هاست که وضعیت لرزان و ناپایداری پیداکرده است. سلامتی، رفاه ، آسایش و نیازهای ابتدائی زندگی از ما گرفته‌شده است. انتظار اینکه توقع داشته باشیم در زیر سلطه رژیم سرمایه‌داری و فاسد جمهوری اسلامی گشایشی در زندگی‌مان ایجاد شود بیهوده است.رژیم جمهوری اسلامی زمانی که کمتر از امروز وارد بحران مزمن و انقلابی کنونی شده بود، بجای اینکه مقداری از رنج مردم بکاهد تا لقمه نانی به سفره‌های خالی خود بیاوریم ، درنهایت رذالت ضد مردمی خود، لقمه از دهان مردم ما می‌گرفت، به حلق مردم کشورهای سوریه و لبنان و کشورهای دیگر می‌ریخت، نه از روی نیت انسان‌دوستی بلکه برای حفظ موجودیت رژیم اهریمنی و ضد مردمی خود این کار را می‌کرد. تا زمانی که رژیم اسلامی بر سرنوشت ما حکمرانی می‌کند، هیچ راه‌حلی برای رفع مشکلات عدیده اقتصادی-اجتماعی و معیشتی‌مان وجود ندارد ، غیرازاینکه با اتحاد و همبستگی وارد مبارزه با رژیم برای احقاق حقمان شویم. فقط با برانداختن رژیم از قدرت است که راه سعادت و رفاه به رویمان گشوده می‌شود. امروز تمام آحاد مردم ایران در شمال،غرب، مرکز، شرق و جنوب، همه برای حق‌خواهی و برچیدن بساط بی‌عدالتی و استبداد رژیم دزد و فاسد جمهوری اسلامی وارد نبرد با رژیم شده‌اند و در اعتراض عمومی در خیابان‌ها هستند. ما باوجود محرومیت طولانی از یک زندگی و آزادی نسبی ، تحمل خفقان و سرکوب بیش از این را نداریم. نمی‌خواهیم با محرومیت و رنج دهشت‌باری که تحمل می‌کنیم شاهد اشغال شهر خود باشیم و همواره دسته‌های نظامی در میدان شهر تمام حرکات ما را رصد کنند، تا با کمترین اشتباهی یا تصادفی یا از روی میل، خون‌ریزی و کشتار سیری‌ناپذیری که نظامیان وحشی دارند و جان انسان‌ها برای آنان کمترین ارزشی ندار د مورد تعرض و هدف آنان قرار بگیریم. مگر همینان نبودند که در کمال بی‌قیدی و پستی کیان کوچکمان را همراه با جوانان دیگر از ما گرفتند.چه پاسخی از آنان شنیدیم.؟ تنها دستگاه رژیم سرمایه‌داری اسلامی و در رأس آن خامنه‌ای آدم کش می‌توانند چنین جنایت فجیعی را عادی جلوه دهند. بساط نظامیگری را در سطح شهر برچینید.!
همشهریان،کارگران،مردم شهر و روستاهای ایذه، فرهنگیان، جوانان جامعه ما وارد یک دوران انقلابی شده، جهت جنبش عمومی اجتماعی، در مسیر تغییر و سرنگونی انقلابی رژیم است. انقلاب از پس بیش از چهل‌وچند سال بیداد و ظلم، بی‌عدالتی و سرکوب بی‌رحمانه درحال وقوع است. جامعه وارد مرحله تغییرپذیری شده، این جنبش انقلابی سر بازایستادن ندارد.بیایید بی‌تفاوتی و زبونی و تسلیم را کنار بگذاریم. بیایید مانند انسان‌های مسئول به وظایف خود در این مرحله تاریخی در جهت فراز تاریخ و درراه ترقی، پیشرفت و یک زندگی سعادت‌بار انسانی به دخالت گری سیاسی اجتماعی بپردازیم. با برنامه و اهدافی از پیش تعیین‌شده ،با عزمی استوار و مثال‌زدنی وارد کارزار انقلابی علیه این رژیم بربریت و آدم کش شویم.رژیم طی چهل‌وچندساله عمر سیاه و سنگین خود، ماشین سرکوب، آدم کشی و دستگاه غارت گری و دزدی بوده که اشتهایش سیری‌ناپذیر است. نباید از روی کم‌توجهی و عافیت‌طلبی و عدم هوشیاری به قربانیان ساده و آسان رژیم تبدیل شویم، یا بگذاریم رژیم مانند دفعات پیشین با سهولت، همشهریان و برادران خواهران ما را از پا درآورد، همان‌گونه که با بی‌شرمی و ستمکاری ظالمانه به کشتن و زندانی کردن سایر هم‌میهنان ما مشغول است. بنیان این رژیم بر توحش، بربریت وبی رحمی نسبت به انسان بناشده است.دست‌بسته و خام تبدیل به قربانیان ساده رژیم نشویم. این رژیم به یک جنگ ضدانقلابی و رویارویی با مردم واردشده است.راه چاره مبارزه به‌مثل است. رژیم در قطب میرنده و ارتجاعی تاریخ قرار دارد،انقلاب ما در قطب مخالف رژیم در جهت آینده روشن،مترقی و پیشروی تاریخ است.
آدم‌های عقب‌مانده، حقیر و بداندیش مرتجع رژیم در اتاق‌های فکر ضد مردمی خود شبانه‌روز درحال ترفند و طرح‌های فریبنده و سرکوب گرانه علیه ما درحال توطئه هستند که چگونه درمیان ما تفرقه بیندازند و چگونه تخم نفاق و کینه و بدبینی را درمیان ما گسترش بدهند. برای پاسخگویی و دست بالا پیدا کردن در این شرایط سخت و غلبه پیدا کردن بر دشمن، ماهم نیاز به فکر جمعی و کار تشکیلاتی داریم. باید به تلاش‌های پراکنده سامان داد و دست به تشکل سازی زد.هسته‌های مبارزاتی سیاسی طبقاتی ۲-۳ نفره خود را با افراد نزدیک به خود، مانند دوست،همکار، هم‌محله‌ای، هم‌صنف، تشکیل دهیم. دانش آموزان و دانشجویان و جوانان محلات به خاطر در تماس بودن باهم ، به خاطر انرژی و علاقه‌ای که به آزادی و مبارزه دارند، سریع‌تر می‌توانند هسته‌های فعال مبارزاتی خود را تشکیل بدهند. باهم فکری و توانائی جمعی در پیشبرد اهداف انقلاب موفق‌تر خواهند بود به وظایف و رسالت خود بهتر عمل می‌کنند. جوانان، دانشجویان، دانش آموزان، معلمان و کارگران خوب می‌دانند که جامعه ما وارد یک موقعیت انقلابی شده است. که معنی آن در ساده‌ترین تعریف این است که جامعه نظم ارتجاعی و مسلط کنونی را دیگر اطاعت نمی‌کند، برای تغییر، نظمی پیشرو، مترقی و شکوفا از ما می‌خواهد. هسته‌های فعال مبارزاتی آگاهانه وارد عمل می‌شوند. وظایف و حوزه عمل انقلابی این هسته‌ها عرصه وسیعی را در برمی‌گیرد. تبلیغ،ترویج، سازمان‌دهی و کار عملی در پیشبرد و حراست از انقلاب. دیدار مرتب با خانواده‌های جان‌باختگان. این خانواده‌ها خودشان را متعلق به انقلاب می‌دانند و انقلاب آنان را از خود می‌داند. باثبات و استوار در مبارزه با رژیم هستند. آنان عضوی از خانواده خود را درراه انقلاب ازدست‌داده‌اند، این وظیفه فوری و انسانی ماست که در راستای مبارزه تا پیروزی انقلاب یک‌لحظه این خانواده‌ها را فراموش نکنیم. در همدردی و یاری‌دادن این خانواده‌ها بکوشیم. خود را جزئی از این خانواده‌ها و اعضای این خانواده‌ها را اعضای خانواده خود بدانیم.
جامعه ما علیرغم اینکه دارای ثروت و منابع عظیم مالی است،اما مردم ما دردمند و محروم از حداقل امکانات نسبی رفاهی و آسایشی هستند. انقلاب ۵۷ و جنبش انقلابی کنونی جامعه ما ناشی از بیداد و نظم ستمگرانه سرمایه‌داری حکومت سلطنت و حکومت ولایت اسلامی بوده که بی‌عدالتی ، تبعیض، بیکاری ،فقر، استثمار، زور و سرکوب و کشتار و زندان بخش جدائی‌ناپذیر این سیستم‌های ضد انسانی اند.هم شاه وهم خمینی را کشورهای سرمایه‌داری غرب و امپریالیست به جامعه ما تحمیل کردند. یکی از وظایف مهم انقلاب ما بیرون کردن و راندن دارو دسته‌های مزدور و انگل شاه و شیخ از سطح جامعه و پایه‌گذاری حاکمیت مستقل کارگران زحمتکشان ،حاکمیت شورایی مردم بر مردم است. حاکمیتی که نطفه‌های اولیه آن همین هسته‌های فعال سیاسی هستند،که امروز ایجاد می‌کنیم.حکومت اسلامی و حکومت سلطنتی تفاوتی باهم ندارند و هردو دشمن مردم هستند.درحالی‌که در تلاش هستیم، حکومت اسلامی را از قدرت به زیر بکشیم ،شاهد هستیم چگونه کشورهای غربی و امریکا دارند برای ما رهبر سازی می‌کنند. مردم ما بدهکار سلطنت و ولایت نیستند و نیاز به آقابالاسر و قیم ندارند. هسته‌های فعال انقلابی موظف هستند،عوامل ریزودرشت این حکومت‌های استبدادی را بشدت افشاء و از صفوف خود بیرون برانند. این دو جریان ماهیتاً دشمن مردم و ضدانقلاب هستند.شعار محوری جنبش انقلابی که در تمام شهرها جریان دارد.«چه شاه باشه چه رهبر – مرگ بر ستمگر» و«نه شاه میخوایم نه ملا قدرت به دست شورا»را ، بیش ازپیش تبلیغ کنیم و در ابعادی گسترده رواج بدهیم. یکی دیگر از وظایف هسته‌های فعال مبارزاتی محلات خودسازی، دگرسازی و کسب ادبیات انقلابی و دانش مارکسیستی است. در این مسیر علاوه بر ارتقای دانش مارکسیستی باید خود را به سلاح تجهیز کنیم بدون استفاده از سلاح از عهده سرنگونی برنمی‌آییم. با ایجاد هسته‌های فعال و کار جمعی زمینه خلاقیت و حوزه عمل انقلابی ما گسترش پیدا می‌کند، عرصه وسیعی را دربرمی گیرد، کار تبلیغ شفاهی و تبلیغ عملی، مبارزه سیاسی افشاگرانه علیه نیروهای ضدانقلابی، جذب عناصر منفرد سیاسی و تشویق آنان به کار جمعی تشکیلاتی. حضور فعال در اعتراضات خیابانی، شعارنویسی و نصب پلاکارد تا بنر و شعارها و عکس و تصاویر انقلابی و پخش اعلامیه‌های ضد رژیم گسترش پیدا می‌کند.خنثی کردن تبلیغات سوء عناصر منفعل و گماشتگان رژیم و سلطنت در به بیراهه بردن و ناکام کردن انقلاب، بخشی از وظیفه ما است. با شعار “از ایذه تا کردستان جانم فدای ایران” سرنوشت خیزش خود را با جنبش انقلابی و انقلاب راستین مردم ایران گره بزنیم. نهراسیم تاریخ آینده تابناک و خورشید انقلاب با ما است. درست است که شهرمان کوچک است،اما این قابلیت را دارد که در همسوئی با شهرهای استان و استان‌های دیگر تأثیر فراوانی روی حرکت سرنگونی و انقلاب بگذارد.
تلاش کنیم از همین امروز پایه‌های اعمال خود حکومتی و حکومت شورایی کارگران زحمتکشان را با پشتوانه هسته‌های فعال انقلابی در محیط‌های زیست، کار و در محلات به اجرا دربیاوریم.
زنده‌باد انقلاب – زنده‌باد سوسیالیسم
کار، نان، آزادی – حکومت شورایی
پیش به‌سوی ایجاد تشکل‌های شورایی محلات
هسته کارگری حمید اشرف – فعالین کارگری جنوب
۱۴۰۱/۱۰/۲۱
نظرات شما