در روزهای اخیر هزاران نفر از مردم خوزستان در شهر اهواز با برگزاری تظاهرات و تجمع در برابر مراکز دولتی به شرایط اسف‌بار زندگی در خوزستان اعتراض کردند. آن‌ها در اعتراضات شان ضمن سردادن شعارهایی علیه برخی از مقامات و نهادهای دولتی هم‌چون رئیس جمهور، رئیس سازمان محیط زیست، استاندار و صداوسیمای جمهوری اسلامی، خواستار رسیدگی فوری به خواست‌های خود شدند.
در کنار فقر و بیکاری، آلودگی هوا آن‌هم در شرایطی که رطوبت هوا به ۹۷ درصد رسید و آب و برق نیز قطع شد، شرایط غیرقابل تحملی را برای مردم این استان رقم زد. اما در این روزها، در روزهایی که گردوغبار بر چهره‌ی مردم و شهرها و روستاهای خوزستان نشسته، در روزهایی که مردم خوزستان از حق نفس کشیدن در هوای آزاد محروم شدند، در روزهایی که حتا آب و برق از این مردم زحمتکش دریغ شد، مقامات دولتی، بسان گذشته، تنها به دادن وعده به مردم خوزستان مشغول‌اند.
مشکلات مردم خوزستان محدود به این هفته نبوده است که بگوییم دولت جمهوری اسلامی به یکباره با این بحران روبرو شد. سال‌هاست که مردم از آلودگی هوا رنج برده و بارها دست به اعتراض زده اند، اما هرگز گوش شنوایی برای این مردم در دولت جمهوری اسلامی وجود نداشت. همان‌طور که گوش شنوایی برای فقر و بیکاری مردم در چهار گوشه‌ی ایران وجود ندارد.
در این سال‌ها، از کابینه‌ی روحانی جز وعده چیزی نصیب این مردم زحمتکش نشد. مردمی که بر روی دریایی از نفت، غوطه‌ور در فقر زندگی می‌کنند. تنها حاصل نفت برای آن‌ها، تخریب بیشتر محیط زیست و در نتیجه ویرانی و آلودگی بیشتر بوده و هست.
پول حاصل از نفت که باید صرف بهبود سطح معیشت مردم، بهبود زیرساخت‌ها، مبارزه با تخریب محیط زیست و رفع فقر و بیکاری مردم شود، تنها به جیب اوباشان و قمه‌کشان حکومت ریخته می‌شود. از سپاه پاسداران گرفته تا حزب الله لبنان، از دولت بشار اسد گرفته تا حوثی‌های یمن، از نیروهای انتظامی گرفته تا حوزه‌های علمیه و دیگر مراکز مذهبی و سرکوبگر.
تنها نگاهی به بودجه‌ی مراکز مذهبی و مقایسه‌ی آن با بودجه‌ی محیط زیست کافی‌ست تا به عمق فاجعه و نگاه بی‌شرمانه‌ی حکومت به معضلات مردم پی برد، بودجه‌ای که کابینه‌ی روحانی با آن همه ادعاهای‌اش تنظیم کرده است.
بودجه‌ی تنها یک ارگان، یعنی مرکز خدمات حوزه علمیه نزدیک به سه برابر بودجه سازمان محیط زیست است. بودجه جامعه المصطفی العالمیه که مرکز تربیت طلاب خارجی است از کل بودجه سازمان محیط زیست بیشتر است. بودجه سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی که وظیفه‌اش تبلیغات مذهبی در خارج از کشور است از مجموع بودجه سازمان محیط زیست بیشتر است. این را هم در نظر بگیریم که بخش عمده‌ی بودجه سازمان محیط زیست برای پرداخت حقوق کارمندان این سازمان صرف می‌شود. در بودجه سال ۹۶، کابینه‌ی روحانی بودجه استان خوزستان را ۱۵ درصد کاهش داده و هیچ مبلغی نیز برای مقابله با ریزگردها در این استان در نظر گرفته نشده است.
این است سیاست واقعی کابینه‌ی روحانی و پاسخ آن به سال‌ها اعتراض و درد و رنج مردم خوزستان.
جمهوری اسلامی رژیمی فریبکار و دروغ‌گوست. رژیمی که برای‌اش درد و رنج مردم خوزستان اهمیتی ندارد و اگرهم مجبور به هزینه‌ی قطره‌چکانی برای مقابله با ریزگردها و تخریب محیط زیست شود، تنها در نتیجه‌ی همین اعتراضات مردمی‌ست.
گذشت سال‌ها و بدتر شدن وضعیت ریزگردها، نشان می‌دهد که اراده‌ای در این رژیم برای مقابله با ریزگردها وجود ندارد. همان‌طور که اراده‌ای برای مبارزه با بیکاری، گرسنگی و فقر مردم خوزستان و دیگر مناطق ایران در این رژیم وجود ندارد. واقعیت این است که تخریب محیط زیست نتیجه‌ی سیاست‌های ویرانگر دولت بورژوائی جمهوری اسلامی و دیگر دولت‌‌های منطقه در بهره‌برداری سرمایه‌دارانه از طبیعت است.
سازمان فدائیان (اقلیت) ضمن حمایت از مبارزات مردم خوزستان، از حق آن‌ها و دیگر مردم ایران برای داشتن یک زندگی انسانی، از حق آن‌ها برای نفس کشیدن در هوایی پاک و سالم، از حق آن‌ها برای کار، بهداشت و درمان و دیگر نیازهای انسانی دفاع می‌کند.
سازمان فدائیان (اقلیت) معتقد است که تنها با سرنگونی جمهوری اسلامی و نابودی مناسبات سرمایه‌داری، برقراری حکومت شورایی و سوسیالیسم، کارگران و زحمتکشان خوزستان و دیگر مناطق ایران به خواست‌های خود خواهند رسید.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم
سازمان فدائیان (اقلیت)
۲۷ بهمن ۱۳۹۵
کار – نان – آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما