جمهوری اسلامی ایران طی دو هفته گذشته با بزرگترین بحران سیاسی خود در بالاترین سطح حکومتی روبرو است. همزمان با گسترش و تعمیق بحران در درون حاکمیت، نیروهای امنیتی رژیم جنایتکار حاکم بر ایران، بر اقدامات سرکوبگرانه شان نیز شدت بیشتری بخشیده اند. دستگیری تعدادی از فعالان کارگری، بازداشت، اخراج و صدور احکام شتاب زده برای جمعی از فعالان جنبش دانشجویی و تفکیک جنسیتی در پاره ای از دانشگاه های ایران از جمله اقدامات سرکوبگرانه دستگاه های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی طی روز های گذشته بوده است.
دامنه سرکوب رژیم، فقط به عرصه های مختلف اجتماعی در بیرون از زندان ها محدود نشده است. زندانیان سیاسی نیز، طی روزها و هفته های اخیر با بیشترین اعمال فشار و سرکوب از طرف نیروهای سرکوبگر حاکم بر زندان و دستگاه قضایی رژیم، مواجه شده اند.
در میان مجموعه اخبار منتشر شده در مورد تشدید اعمال فشار بر فعالان سیاسی- اجتماعی، خبر انتقال ١۵٠ زندانی زن از زندان گوهردشت، به زندان قرچک ورامین، بیشترین نگرانی ها را در میان جامعه و خانواده های زندانیان سیاسی ایجاد کرده است.
طبق اخبار منتشر شده، شرایط زیستی و بهداشتی زندانیان در زندان قرچک ورامین، بسیار وخیم توصیف شده است. صدها زندانی زن را در یک سالن سرپوشیده بزرگ که فاقد هر گونه امکانات بهداشتی است، جای داده اند.
شبنم مددزاده، از فعالان دانشجویی زندانی که به همراه زندانیان دیگر از زندان گوهردشت کرج به زندان قرچک ورامین منتقل شده است، طی یک تماس تلفنی کوتاه به پدرش گفته است: ما به همان توالتی می رویم که در آن ظرف می شوییم.
یک خانواده دیگر به نقل از دخترشان گفته است ” برای ٣٠٠ زندانی زن، فقط چهار توالت موجود است. صبح پنجشنبه که زندانیان بیدار شدند، مدفوع همه جای زمین را پر کرده بود، زندانیانی که نمی توانستند خود را کنترل کنند، از شدت فشار، خود را خلاص کرده بودند. وضع وحشتناکی بود، همه مرگ را طلب می کردند که مجبور نباشند، این طور با فلاکت در زندان بسر ببرند.”
اخبار و گزارش های دیگر، حاکی از آن است که زندانیان توسط زندانبانان و نیروهای امنیتی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند. به نظر می رسد جنایت دیگری همانند زندان کهریزک در حال شکل گرفتن است.
مردم آزاده ایران، نیروهای سیاسی، فعالان جنبش های اجتماعی
نگذاریم زندانیان دربند و خانواده هایشان تنها بمانند. رژیم جنایت کار حاکم بر ایران، برای برون رفت از بحران هایی که بدان گرفتار است، همواره زندانیان را قربانی کرده است. با گسترش حرکت های اعتراضی و به هر شکل دیگری که ممکن است، به یاری زندانیان سیاسی بشتابیم.
سازمان فدائیان (اقلیت)، ضمن محکوم کردن اقدامات جنایتکارانه جمهوری اسلامی، خود را ملزم به دفاع و حمایت از همه زندانیان سیاسی میداند.
سازمان فدائیان (اقلیت)، همه نیروهای آزادی خواه، مترقی و توده های زحمتکش ایران را به گسترش مبارزه علیه جمهوری اسلامی جهت آزادی زندانیان سیاسی فرا می خواند.
سازمان فدائیان (اقلیت)، خواستار آزادی فوری و بی قید وشرط همه زندانیان سیاسی است.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم
سازمان فداییان( اقلیت)
۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰
کار – نان – آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما