علی خامنه ای، ولی فقیه و حاکم مطلق العنان جمهوری اسلامی روز ۱۴ دی ۱٣۹٠ سخنانی ایراد کرد. او در جمع افرادی سخنرانی می‌کرد که رسانه های رژیم آنان را “عالم” و “کارشناس” و “دانشمند” اعلام کردند. همین رسانه ها برای این که بتوانند به مخاطبان القاء نمایند که “نشست اندیشه های راهبردی جمهوری اسلامی” چه قدر مهم بوده است، بر این موضوع تأکید کردند که نوشته های فقط ده تن از “پژوهشگران” و “استادان” و “نخبگان” حوزه و دانشگاه از میان ۱۸۸ مقاله رسیده به دبیرخانه نشست گزینش شده بود تا در جلسه ی مذکور با عنوان “زن و خانواده” مطرح شوند و این چنین “تضارب آراء و اندیشه ها” به ثمر بنشینند! البته این “دانشمندان” گزینش شده را نباید با دانشمندان واقعی که استعداد و دانش خود را در خدمت پیشرفت بشریت و انسانیت می گذارند اشتباه کرد، نخبگان شرف یاب شده به بارگاه خامنه ای از نوع همان دانشمندانی هستند که با نظرات خود به رژیم هایی از نوع آدولف هیتلر کمک کردند تا اهداف ضدانسانی و فاجعه بار خود را عملیاتی کند.
سخنان خامنه ای حاوی نکات جانبی کمی نبود، اما دونکته ی اصلی سخنان او بر این اساس بود که وظیفه ی اصلی زنان مادری و خانه داری و شوهرداری ست، در ضمن زنان باید بیش از آن که در اندیشه ی کار در بیرون خانه باشند، بهتر است در خانه به همین وظایف بپردازند. خامنه ای حتا به دولت توصیه کرد تا به زنان کمک کند که بیش از آن چه که اکنون هست خانه نشین شوند! البته حتماً خامنه ای مردم فریب فراموش نکرده است که حدود ده سال پیش بیمه زنان خانه دار مطرح شد و هنوز در کشوهای دولتی خاک می خورد!
دو محور اصلی سخنان خامنه ای در “نشست راهبردی” چهاردهم دی در واقعیت امر هیچ نکته ی جدیدی نداشت و اصلاً دلیلی نداشت که ۱۸۸ مقاله برسند که ۱٠ تا گزینش شوند و نشستی ۴ ساعته برگزار شود تا در طی “تضارب آراء” گفته شود، جمهوری اسلامی همان خواهد کرد که بیش از سه دهه است با آموزه های دینی ۱۴٠٠ ساله کرده است! خامنه ای در ابتدای سخنانش به روشنی بر این موضوع انگشت گذارد. وی اظهار داشت که در حوزه ی نظریه پردازی جمهوری اسلامی برخی جاها عقب افتاده است. اما کجا؟ او پاسخ می دهد:”در همین زمینه ی مسئله ی زن، این همه منابع و تعالیم اسلامی در دسترس ماست، آیات کریمه ی قرآن، چه آیاتی که مستقیماً به این مسئله ارتباط پیدا می کند و چه آیاتی که با کلیت خود، با عموم و اطلاق خود شامل این مورد می شود، در اختیار ماست، این ها را باید تئوریزه کنیم…”
خامنه ای سپس افزود:”مسئله ی زن و خانواده برای کشور، جزو مسائل درجه ی یک است.” او سپس از گزینش شدگان تعریف و تمجید کرد و گفت:”دوستان، خانم ها و آقایانی که آمدند صحبت کردند، این معنا را ثابت کردند.” از ستایش خامنه ای چنین برمی آید که این نشست واقعاً به حد اعلا فرصت تضارب آراء را داده است!
خامنه ای در بخش دیگری از سخنانش یادی از خمینی هم می کند و یادآوری می نماید که زمانی برخی از آخوندها با شرکت زنان در تظاهرات ضدسلطنتی مخالفت می کردند، اما خمینی موافق بود. با توجه به قوانینی که جمهوری اسلامی چه در قانون اساسی اش و چه در دیگر مقرراتش وضع کرد، این یادآوری امروز نشان می دهد که خمینی فقط تا آن جایی با حضور زنان موافق بوده است که نقش سیاهی لشکر را داشته باشند. نگاه کوتاهی به این قوانین با توجه به سخنان خامنه ای خالی از لطف نیست.
اصل دهم قانون اساسی جمهوری اسلامی بر این نکته پافشاری می کند که “خانواده واحد بنیادی جامعه اسلامی ست، همه قوانین و مقررات و برنامه ریزی های مربوط باید در جهت آسان کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد.” در این بند به راحتی می توان مشاهده کرد که حتا تشکیل خانواده در جمهوری اسلامی از عرصه ی خصوصی به عمومی کشانده شده است و به دولت دستور داده شده است که برای ایجاد واحدهای بنیادی جامعه اسلامی که خانواده است برنامه ریزی کند تا این واحدها به آسانی تشکیل شوند. روابط خانوادگی این بنیادها باید بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشند. حقوق اسلامی را زنان ایران در این سه دهه تجربه کرده اند و می دانند که از نظر حقوق اسلامی، یک مرد می تواند چند همسر داشته باشد، حضانت اطفال را پس از هفت سال از مادر سلب کند، زنان را حتا از خانه بیرون رفتن منع نماید و غیره. اما نکته ی جالب دیگر در این بند قانون اساسی جمهوری اسلامی واژه های “اخلاق اسلامی” ست که در مجاورت فوری حقوق اسلامی قرار گرفته است. امروز دیگر همگان می دانند که هر گاه در جامعه ای سخن از حقوق می رود باید به جنبه های عموم شمولی آن و لزوم اجرائی شدن آن ها اندیشید. اما قانون نویسان اسلامی بی جهت و ناآگاهانه این دو واژه را در کنار یکدیگر نگذاشته اند، آنان اخلاق اسلامی را در بندی که می توان “بند ایجاد واحد بنیادی جامعه اسلامی” نامید، گذاشته اند تا مأموران اجرائی اشان بتوانند در خیابان ها به دختران و زنان برای بی حجابی و بد حجابی تعرض کنند، مانع روابط آزاد انسان ها به محضی این که از دو جنس مختلف اند بشوند و غیره. البته در قانون اساسی جمهوری اسلامی بندهای دیگری هم هست که بر این موضوعات تأکید شده است. از جمله بند بیستم آن که می گوید:”همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه ی حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.” نتیجه ی عملی این بند نیز در سه دهه ی حکومت اسلامی در زمینه های مختلف تجربه شده است. در همین مجلس ارتجاع اسلامی فقط ۸ تن از ٢٩۰ نماینده زن هستند. در جمهوری اسلامی همه افراد، چه زن و چه مرد حقوق سیاسی مساوی دارند اما با رعایت موازین اسلامی. به همین خاطر زنان را، هر چقدر هم مؤمن و معتقد به نظام اسلامی باشند از فهرست نامزدان ریاست جمهوری حذف می کنند! زنان و مردان در جمهوری اسلامی دارای حقوق فرهنگی مساوی با رعایت موازین اسلامی هستند به همین جهت حتا صدای تک خوانی زنان ممنوع است! قانون اساسی جمهوری اسلامی در بندهای دیگری نیز به لگدمال کردن حقوق زنان پرداخته و در لفافه ی الفاظ فریبنده آنان را به شهروندان نه درجه دوم که چندم تبدیل کرده است. برای مثال اصل بیست و یکم این قانون می گوید:”اعطای قیمومت فرزندان به مادران شایسته در جهت غبطه آن ها در صورت نبودن ولی شرعی.”!
خامنه ای در ادامه ی سخنانش چند بار بر نظرات ارتجاعی که مدت هاست در ایران اجرائی شده اند و نیازی به نظریه پردازی بیش تر ندارند تأکید نمود. او در زمینه ی خانواده گفت:”مسئله ی خانواده مسئله ی بسیار مهمی ست، پایه اصلی در جامعه است.” او لحظاتی بعد تبعیض جنسیتی را در خانواده این چنین بیان کرد:”اگر زن در خانواده امنیت روانی داشته باشد، امنیت اخلاقی داشته باشد، آسایش داشته باشد، سکن داشته باشد، حقیقتاً شوهر برای او لباس محسوب می شود – همچنان که او لباس شوهر است – و همچنان که قرآن خواسته… آنگاه مشکلات بیرون خانواده برای زن قابل تحمل خواهد شد.” ولی فقیه رژیم اسلامی مهر دیگری بر نظریات ارتجاعی اسلامی در زمینه زن و خانواده کوبید، آن جایی که گفت:”بالاخره در داخل خانواده مرد نمای بیرونی ست، زن نمای داخلی ست… مرد ظاهرتر است، ساختمان او این جوری ست، خدای متعال او را برای این کار ساخته و پرداخته، زن را برای یک کار دیگری، بنابراین بروز و ظهور و نمایش و نمود داشتن در مرد بیش تر است.” خامنه ای در جای دیگری به زنان توصیه کرد که به هر ترتیبی و در هر شرایطی شده از شوهران خود فرمانبرداری کنند. او گفت:”البته شوهرداری خیلی سخت است، با توقعاتشان، با انتظاراتشان، با بداخلاقی هاشان، با صدای کلفتشان، با قد بلندترشان. خب زنی بتواند با این شرایط محیط خانه را گرم و گیرا و صمیمی و دارای سکینه و آرامش – سکن – قرار بدهد خیلی هنر بزرگی ست. این واقعاً جهاد است، این شعبه ای از همان جهاد اکبری ست که فرموده اند، جهاد با نفس است.”
علی خامنه ای بیش از دو سوم سخنانش را به خانواده و نقش زن در آن اختصاص داد تا بهتر بتواند به نکته ی اساسی دوم سخنانش، همانا خانه نشین کردن بیش تر زنان و اجتناب از اشتغال و کار آنان در بیرون بپردازد. او گفت که جمهوری اسلامی مشکلی با اشتغال زنان ندارد اما به شرطی که وظیفه ی اصلی زنان فراموش نشود. اما وظیفه اصلی زنان از دیدگاه خامنه ای که امیرالمؤمنین عصر حاضر است چیست؟ خامنه ای پاسخ می دهد:”کار اساسی – که کار خانه و خانواده و همسر و کدبانویی و مادری ست – تحت الشعاع قرار ندهد.” اما چرا خامنه ای این چنین بر عدم اشتغال زنان پافشاری می کند در حالی که نرخ اشتغال زنان بسیار پایین است؟ پیش از آن که خامنه ای پاسخ دهد باید اشاره نمود که حدود یک سال پیش، نشستی با عنوان “اشتغال زنان در سال جهاد اقتصادی” با حضور معاون وزیر بازرگانی و رئیس اتاق تهران، زنان بازرگان و کارآفرین برپا شد. در این نشست فردی به نام فاطمه مقیمی گفت:”انتظار می رفت نرخ مشارکت زنان در ایران از ٢۵ % بیش تر باشد، اما این نرخ در تحقیقات به کم تر از ۱۴ % سقوط کرد و در سال ۱٣۸۸ نیز روی ۱۴ % ماند در حالی که نرخ مشارکت مردان در همین سال ٩ / ۶٢ % بوده است… بدین ترتیب از هر ۱۰ نفر شاغل مرد حدود ٢ نفر زن دارای شغل هستند.” آمار و ارقام دیگری نشان می دهد که نرخ بیکاری زنان ( ۸ / ۱۶ % ) بیش از نرخ بیکاری مردان ( ۸ / ۱٠ % ) است، این در حالی ست که لااقل در سطوح دانشگاهی تعداد دانشجویان دختر بیش از پسران است. آمار دیگری نشان می دهند که زنان جوان بیش ازمردان جوان بیکارند و شهرنشینان زن که اکثریت جمعیت ایران را تشکیل می دهند بیش از روستاییان زن بیکارند. پیش از بازگشت به سخنان خامنه ای و دریافت این موضوع که چرا او می خواهد زنان بیش تری را به خانه برگرداند به این موضوع هم اشاره کنیم که بر اساس آمار ارائه شده توسط یک خبرگزاری حکومتی به نام “خبرگزاری بین المللی زنان و خانواده” که روز ٢۱ دی ۱٣٩٠ منتشر شد هم اکنون ۱۸ میلیون زن در ایران خانه دار هستند.
اما خامنه ای چه می گوید؟ او به زنان می گوید:”شما اگر بچه ی خودتان را در خانه تربیت نکردید یا اگر بچه نیاوردید یا اگر تارهای فوق العاده ظریف عواطف او را – که از تخم های ابریشم ظریف تر است – با سرانگشتان خودتان بازنکردید تا دچار عقده ی عاطفی نشود، هیچ کس دیگر نمی تواند این کار را بکند، نه پدرش و نه به طریق اولی دیگران، فقط کار مادر است. این کارها، کار مادر است، اما آن شغلی که شما بیرون دارید، اگر شما نکردید، ده نفر دیگر آن جا ایستاده اند و آن کار را انجام خواهند داد.” آری، آری تمام موضوع از این قرار است که ولی فقیه جمهوری اسلامی تنها راه حلی که بر بحران بیکاری و سقوط اقتصادی نظام یافته است خانه نشین کردن بیش از بیش زنان است تا جای همان ٢ زنی را که در برابر ۱٠ مرد کار می کنند را نیز مردان بگیرند. راه حل های جمهوری اسلامی با الهام از آموزه های دینی هیچ تفاوتی با راه حل های افراطی ترین – نئوفاشیست های غربی – نیروهای سیاسی غربی ندارند. اگر بیکاری هست مقصر مهاجران هستند. جمهوری اسلامی پس از اخراج ده ها هزار افغان از ایران، حالا دوباره سروقت زنان آمده است.
خامنه ای البته در انتهای سخنانش به محرم و نامحرم در محیط های کاری اشاره کرد و گفت که برای این که سوءظن ها در محیط خانوادگی کم تر شود بهتر است که زنان کار نکنند.
سخنان اخیر خامنه ای علیه زنان در همان چارچوب های کهنه ی دینی و قوانین اساسی جمهوری اسلامی و دیگر مقرراتش از جمله منشور حقوق و مسئولیت های زنان در نظام جمهوری اسلامی که شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۱٣۸٣ تدوین کرد و در ۱۴۸ بندش به زن ستیزی جمهوری اسلامی وجه قانونی بیش تری داد، ایراد شد. خامنه ای در بخش پایانی سخنانش خواهان خانه نشین کردن بیش از پیش زنان شد و این در حالی ست که تعداد زنان شاغل به طرز بی سابقه ای، لااقل از ۵۰ سال بدین سو، افت داشته است. او از سوی دیگر به تشکیل خانواده و نقش زن در آن اشاره کرد. این موضوع هم در حالی مطرح می شود که مشکلات اقتصادی منبعث از نظام سرمایه داری بحران زده در ایران از یک سو و روابط اجتماعی که جمهوری اسلامی آن ها را با سیاست هایش به هم ریخته تر از همیشه کرده است موجب این شده که دست کم ۴٠ % ازدواج ها به طلاق بیانجامد. از آمار سازمان ثبت احوال در نه ماهه نخست سال ۱٣۸۸ چنین برمی آید که نزدیک به ۹۳۰۰۰ طلاق ثبت شده است.
سخنان اخیر خامنه ای در “نشست اندیشه های راهبردی جمهوری اسلامی” بار دیگر نشان داد که تغییر در وضعیت زنان در چارچوب سیاسی – اقتصادی کنونی میسر نیست. هر چند زنان ایران همه روزه در عرصه ی کار، تحصیل یا حتا خانواده عملاً مخالفت آشکار خود را با این شبه اندیشه های ارتجاعی و واپسگرا نشان داده و می دهند، اما رهایی زنان از تمام این قید و بندها بدون مبارزه ای همه جانبه تر و گسترده تر دور از انتظار است.
نظرات شما