جشن سالانه ی اومانیته، روزنامه ی یومیه ی نزدیک به حزب کمونیست فرانسه، امسال در اواسط ماه سپتامبر در پارکی واقع در کورنو، در نزدیکی شمال پاریس برگزار شد. این جشن که روزهای ۱۴ و ١۵ و ۱۶ سپتامبر برپا شد همچنان “مردمی ترین و گسترده ترین جشن فرانسه” نامیده می شود و امسال نیز با استقبال صدها هزار نفر در سه روز آفتابی روبه رو شد. هر چند برخی از شرکت کنندگان برای استفاده از برنامه های فرهنگی به ویژه کنسرت های خوانندگان پرآوازه به این جشن می آیند، اما برگزارکنندگان در چادرهای متفاوتی به بحث های مختلف در زمینه های گوناگون و به ویژه بحران اقتصادی کنونی دامن زدند و زمینه را برای سخنرانی و تبادل نظر مهیا نمودند. بحث های امسال با توجه به پیروزی سوسیال – دمکرات های حزب سوسیالیست فرانسه در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی بار دیگری نسبت به سال گذشته داشت که فرانسه و طبقه ی کارگر آن به شدت از تصمیمات دولت دست راستی نیکولا سارکوزی در پنج سال پیش از آن به تنگ آمده بودند. با این حال طیف وسیعی از شرکت کنندگان در بحث ها بر این باور هستند که پس از شکست دادن سارکوزی در انتخابات، اکنون باید در فکر مبارزه با “سیاست های ریاضتی چپ” بود و نگذاشت که حزب سوسیالیست در چارچوب سیاست های اقتصادی نئولیبرالی اتحادیه اروپا عرصه را بر مردم تنگ تر از آن چه هست بکند. در همین زمینه تظاهراتی برای روز ٣٠ سپتامبر ٢٠۱٢ در پاریس برگزار می شود تا به حاکمان کنونی “سوسیالیست” هشدار داده شود. اتحادیه های کارگری نیز در نظر دارند اعتراضاتی را از ماه اکتبر در رابطه با بیکارسازی ها، دستمزدها و دیگر مطالبات سامان دهند.
جشن اومانیته برای نخستین بار در سال ١٩۳٠ به نام “همبستگی پرولتری” برپا شد. هدف از برگزاری این جشن گسترش پخش نشریه اومانیته و جمع آوری کمک مالی برای آن بود. اما جمع آوری کمک مالی فقط برای نشریه نبود و مثلاً از همان نخستین جشن که فقط هزار نفر در آن شرکت کردند، مبالغی برای کمک به معدنچیان اعتصابی جمع آوری شد. شش سال بعد تعداد شرکت کنندگان از هزار نفر به سی صد هزار نفر رسید تا این که در سال های کنونی از یک میلیون نفر هم درگذرد. در سال ۱۹٣٧ برای نخستین بار غرفه هایی از دیگر احزاب از کشورهای سوئیس، بلژیک و انگلستان تشکیل شد و حزب کمونیست اتحاد شوروی سوسیالیستی در سال ١٩۵۴ به جشن پیوست. این جشن مسلماً در طی سال های جنگ جهانی دوم نمی توانست برپا شود و متوقف گردید.
از آن جایی که تشکلات مختلف بین المللی با نام روزنامه های خود در جشن اومانیته شرکت می کنند. تشکیلات خارج کشور سازمان فدائیان (اقلیت) نیز با نام گاهنامه ی خود که به زبان های مختلف منتشر می شود و خلاف جریان نام دارد در جشن امسال، مانند چهارده سال گذشته، غرفه ای برپا کرد. شماره ی ویژه ای از خلاف جریان در صدها نسخه به زبان فرانسوی به علاقه مندان داده شد. در این شماره ی ویژه علاوه بر مطلبی که سازمان و آماج آن را معرفی می کرد، دو مطلب دیگر هم وجود داشت که از نشریه کار ترجمه شده بود. مطلب اول مقاله ای از کار شماره ی ۶٢٧ با عنوان موقعیت سیاسی جمهوری اسلامی، تضادها و بحران های کنونی اش و مطلب دوم از کار شماره ی ۶٢۶ با تیتر ضدامپریالیسم دروغین، پوششی برای دفاع از بورژوازی و پان اسلامیسم بود.
سه روز جشن در غرفه ی تشکیلات سازمان همراه با ارائه ی غذا و همچنین پخش موسیقی بود و میز سیاسی – فرهنگی با استقبال ایرانیان و غیرایرانیان مواجه شد. گاه گاهی رقص و پایکوبی در برابر غرفه توجه های بیش تری را به خود جلب می کرد.
شرکت در جشن اومانیته این فرصت را فراهم کرد که با برخی از مراجعه کنندگان که به مسائل ایران علاقه مند بودند گفت و گو شود و اطلاعات جامع تری از وضعیت در اختیار آنان قرار بگیرد. غرفه ی تشکیلات خارج کشور همچنین فرصتی به وجود آورد تا بتوان با اشخاصی که مایل اند در جریان اخبار و مسائل ایران قرار بگیرند ارتباط برقرار شود. برخی از آنان با گذاشتن نشانی های الکترونیکی خود خواستار دریافت اخبار ایران و وضعیت جنبش کارگری شدند که از این پس ادبیات سازمان را به زبان فرانسوی دریافت خواهند نمود.
رفقا و هواداران سازمان که بی وقفه در سه روز جشن و عده ای از آنان پیش از آن در تدارکات غرفه ی تشکیلات سازمان شرکت داشتند با توجه به دست آوردهای مثبت آن به یک دیگر بدرود گفتند و وعده دادند که در سال های آینده نیز آستین را بالا بزنند و خستگی شرکت در جشن را برای معرفی جنبش کارگری و توده ای ایران به دیگران و تبلیغ آرمان های سوسیالیستی و انقلابی سازمان به جان بخرند.
نظرات شما