با درود!
و با یاد و خاطره جاودان زندانیان سیاسی جان‌باخته در کشتار سراسری و قتل و عام عمومی زندانیان در تابستان و پائیز ۶۷ که هم‌زمان با چنین روزهایی اتفاق افتاد. گرامی و خجسته باد یاد همه جان‌باختگان راه سوسیالیسم و انقلاب.
با درودهای رفیقانه، و تبریک و شادباش به مناسبت برپائی کنفرانس ۱۷ سازمان
رفقا!
در فاصله دوساله بین نشست قبلی سازمان و کنفرانس پیش رو بحران اقتصادی – اجتماعی و سیاسی در ایران بسیار عمیق شده است. به جد می‌توان گفت که جامعه و رژیم دریکی بحرانی‌ترین مراحل حیات سیاسی خود هستند. همه قول و وعده‌هایی که در مورد پسابرجام و رونق اقتصادی به مردم داده‌شده بود، بعد از خروج آمریکا به یاس و ناامیدی مبدل شد. بیکاری که از رهگذر ورشکستگی اقتصادی صنایع تولیدی و کارخانجات از چند سال پیش دامن‌گیر جامعه شده همچنان ادامه دارد. در وضعیت فرسایشی و پر ابهام نه مذاکره و نه جنگ و بن‌بست سیاسی موجود، زندگی کارگران و زحمتکشان و عموم توده‌های محروم اجتماعی شکل بسیار نابسامانی به خود گرفته است. گرانی مایحتاج زندگی روزانه توده‌ها به شکل افسارگسیخته و غیرقابل‌باوری با شتاب پیش می‌رود. مردم حتی از تهیه حداقل خوردوخوراک معمولی روزانه که بتوانند شکم خود را سیر کنند ناتوان هستند. گوشت در ردیف غذاهای ممنوعه است، حبوبات غذای اشرافی! همه از خود می‌پرسند که مردم چگونه گذران می‌کنند؟ قیمت و اجاره مسکن دریکی دو سال اخیر نزدیک به سه برابر افزایش پیداکرده است. پدیده چادرنشینی و کپرنشینی در میادین و پارک‌ها و محوطه‌های خالی شهرهای بزرگ رایج شده است. دریغ از یک‌لحظه فراغت و شادی هرچند موقت و آنی در فضای سراسر تیره‌ای که زندگی کارگران و زحمتکشان و عموم توده‌های مردم را فراگرفته است.
مشکل بتوان به همه مصائب و سختی‌های دامن‌گیر جامعه اشاره کرد. جوانان و نوجوانانی که می‌بایست پشت میز مدرسه و آموزشگاه در حال تحصیل باشند، در جمع‌های دو- سه‌نفره به شکل بسیار نامناسب وزانده‌ای می‌بینی که به دنبال گاری چهارچرخ در حال جمع‌آوری ضایعات و خورد و ریز در زباله‌دان‌ها هستند. رنج‌آوراست که جلو انواع غذاخوری‌ها و کافه‌قنادی‌ها و نبش کوچه‌ها و خیابان‌ها می‌بینی که دست همنوعی جوان، پیر، زن و مرد به طرفت دراز می‌شود که نیاز به پول و کمک دارد. “ملت گدائی می‌کند آخوند خدائی می‌کند”. فقر عمومی، ده‌ها پدیده زشت و ناهنجاری اجتماعی را در پی دارد. جامعه یکپارچه در بحران و تب می‌سوزد.
رفقا!
جامعه‌ای که دچار بحران طولانی و مزمن باشد نمی‌تواند عقیم بماند، از هم‌اینک وجود یک مولود تازه و موجود زنده‌ای را می‌توان در درون جامعه مشاهده کرد که در حال بالیدن و رشد سریع است. هر حادثه‌ای می‌تواند پی آمدهای انقلابی در پی داشته باشد. زیاد طول نخواهد کشید که همه‌چیز دیگرگونه شده و جامعه رنگ دیگری به خود خواهد گرفت. وقتی‌که با دقت جامعه را مشاهده کنی می‌توانی بی‌قراری و ناآرامی در درون و در بطن جامعه در اشکال متفاوت، میان اقشار اجتماعی را ببینی. کلیت جامعه در خودش در حال تحرک و نفی شرایط موجود می‌باشد. علاقه‌مندان به مسائل سیاسی حالا دیگر وجودشان منحصر به خودشان نیست، توجهشان به جامعه و مشکلات گریبان گیر جامعه جلب شده است. شکست رژیم در عرصه‌های متفاوت موجب کشش نیرومند و جذب افراد و توده‌ها به مبارزه اجتماعی شده است. علیرغم پیگرد، تعقیب و زندان فعالان کارگری و اجتماعی و روشنفکران سیاسی معترض، مبارزه همچنان ادامه دارد. جوانان باتجربه تلخی که از زندگی سراسر همراه با تبعیض، بی‌عدالتی، دروغ و دزدی در رژیم سرمایه‌داری اسلامی دارند، باانگیزه و با نفرت از رژیم در جستجوی راه‌های مبارزه با وضع موجود هستند. مخالفین رژیم تنها عناصر فعال کارگری و اجتماعی نیستند، بلکه اغلب اقشار اجتماعی و آحاد جامعه مخالف وضعیت حاکم هستند. شعارهای ضد رژیم و ضد دستگاه حاکمه زودبه‌زود توسط دستان نوآموز و تازه‌کار نقش دیوار شهرها می‌شود. فضای سیاسی جامعه برای عضوگیری و کار تشکیلاتی بسیار مناسب است. علیرغم سرکوب شدید مبارزات اجتماعی در حال پیش روی است. فضای سیاسی جامعه منحصر به حضور احزاب بورژوازی و انتقاد علنی و نامه سرگشاده افراد سیاسی لیبرال به دستگاه حاکمه نیست، بلکه زمینه حضور مستقیم احزاب و جریانات رادیکال در بدنه جامعه، مراکز تولیدی، صنعتی، مراکز کارگری، دانشجویی و آموزشگاه‌ها نیز فراهم می‌شود.
رفقا!
ما امروز با رغبت به پشت سرخود نگاه می‌کنیم. تجربه‌ای باارزش از مجموعه تاکتیک‌های درست و انقلابی سازمان را پشت سرداریم که پشتوانه و مشوقی قوی برای ما در مسیر مبارزه پیش رو می‌باشد. خرسند و خوشحال هستیم که با کارهای جمعی مستمر هرچند کوچک، اما پیگیرانه خود، توانستیم بار سخت مبارزه و پیشبرد اهداف کمونیستی سازمان را تا مرحله اعتلایی کنونی در شرایط سخت پلیسی و امنیتی بدوش بکشیم. ما با احساسی سرشار از رفاقت کمونیستی به کمیته اجرائی و رهبری سازمان در تلاش بی‌دریغش در تدوین تئوری انقلاب (تهیه مجموعه مقالات آموزشی و ترویجی سازمان پیرامون مقولات سیاسی – تشکیلاتی و راهبردی جنبش کارگری در نشریه کار) و گزارش مدون دوسالانه سازمان ارج بسیار می‌گزاریم و با همدلی در مبارزه‌ای پیگیر اعلام می‌داریم که سعی و کوششمان در آینده بر این است تا در ترویج و تبلیغ اهداف سازمان، نمونه‌ای استوار از فدائی اقلیت باشیم و لحظه‌ای از پیشبرد اهداف کمونیستی سازمان درنگ و تأمل ننماییم.
رفقا!
ما فعالان سازمان داخل کشور، برگزاری موفق کنفرانس ۱۷ سازمان را آرزو داریم، علیرغم فاصله‌ای که در میانمان هست، احساس می‌کنیم در کنار شما هستیم. به گرمی دست یکایک شماها و رفقای میهمان رامی فشاریم، امیدواریم نتایج کنفرانس ۱۷ سازمان گامی بزرگ در جهت تحقق اهداف جنبش کارگری و کمونیستی ایران باشد. همچنین کنفرانس ۱۷ سازمان را به کلیه کارگران و زحمتکشان، روشنفکران آزادیخواه و مترقی و به کلیه کادرها، اعضاء، هواداران سازمان و دوستداران جنبش کارگری – کمونیستی تبریک و شادباش میگوییم.
سرنگون باد رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی برقرار باد حاکمیت شورایی کارگران و زحمتکشان
زنده‌باد انقلاب زنده‌باد سوسیالیسم
فعالین سازمان فدائیان (اقلیت) – داخل کشور
۲۲/۵/۱۳۹۸
کار نان آزادی حکومت شورایی
نظرات شما