روز پنجشنبه دوم دی ماه ۱۴۰۰، معلمان کشور با طنین شعارهایی نظیر “معلم بپاخیز، برای رفع تبعیض” و “معلم زندانی آزاد باید گردد” یک بار دیگر تجمعات سراسری خود را در بیش از ۱۰۰ شهر برگزار کردند. این تجمعات، در ادامه اعتصابات و اعتراضات قبلی معلمان با خواست همسان سازی بر پایه حداقل ۱۳ میلیون تومان برای بازنشستگان و اعتراض به تصویب ناقص طرح رتبه بندی شاغلان بود که برای چندمین بار در مقیاس سراسری برگزار شد. اعتراضات پرشکوه دوم دی که همانند تجمعات قبلی با اراده استوار و خلل ناپذیر معلمان در کف خیابان ها انجام شد، بذر امید و ایستادگی و همبستگی مبارزاتی را در دل عموم معلمان و توده های مردم ایران افشاند و نشان داد که اعتراضات معلمان برای تحقق خواست های بر حق شان عمیق تر از آن است که با تهدید و احضار و دستگیری این یا آن معلم متوقف شود.
برپایی شکوهمند اعتراضات سراسری معلمان در دوم دی، که همانند دفعات قبل با فراخوان “شورای همآهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران” برگزار شد، قبل از هرچیز یک موفقیت بزرگ برای شورای همآهنگی و عموم معلمان زحمتکش به حساب می آید. شورایی که از دل توده های معلم برخاسته و لاجرم از حمایت و پشتیبانی عموم معلمان و فرهنگیان کشور برخوردار است. برگزاری پر شکوه اعتراضات دوم دی، از آن رو حائز اهمیت است که اینبار دادستانی، نیروهای امنیتی و روزنامه هایی از قبیل کیهان و جوان، و سایت مشرق، از چند روز قبل، با تخریب شورای همآهنگی و تهدید و احضار بسیاری از فعالان صنفی معلمان، خواهان لغو تجمعات این روز شده بودند. اما “شورای همآهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران” با عزمی راسخ و در پرتو حمایت بی دریغ معلمان و فرهنگیان کشور، نه تنها مرعوب تهدیدات امنیتی رژیم نشدند، نه تنها تزلزلی در اراده آنان ایجاد نشد، بلکه با صدور قطعنامه پایانی تجمعات دوم دی و انتشار زودهنگام آن درروزهای قبل از برگزاری اعتراضات، نشان دادند که اعتراضات و مطالبه گری معلمان تا تحقق پیروزی ادامه خواهد داشت.
برگزاری تجمعات سراسری دوم دی به نسبتی که برای معلمان و فرهنگیان کشور حائز اهمیت بود، برای رژیم نیز ممانعت از برپایی این تجمع سراسری به امری الزامی تبدیل شده بود، تا جاییکه نیروهای امنیتی با توسل به تهدید و ارعاب و احضار ده ها معلم خواهان لغو تجمعات این روز شده بودند. محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان، یک روز قبل از برگزاری اعتراضات سراسری در توئیتر خود خبر داد که بیش از ۱۰۰ نفر از فعالان صنفی معلمان در روزهای گذشته به نهادهای امنیتی احضار و تهدید شده اند تا تجمع روز پنجشنبه را لغو کنند. نظر به گستردگی اعتراضات معلمان در برخی از شهرها از جمله شیراز، دادستانی این شهر با ارسال پیامکی به معلمان، آن ها را تهدید کرده بود، که “صدور و انتشار فراخوان و شرکت در هرگونه تجمع فاقد مجوز که موجب سوءاستفاده عناصر معاند شود”، ممنوع است. روزنامه های حکومتی نیز در ابعادی گسترده به تخریب کانون های صنفی معلمان پرداختند و با جعل و نشر اخبار کذب و پرونده سازی علیه شورای همآهنگی ، حکومت و نیروهای امنیتی رژیم را برای سرکوب معلمان ترغیب کردند. با این همه و به رغم تمام احضارها، تهدیدها و ممانعت هایی که از طرف نهادهای سرکوبگر جمهوری اسلامی صورت گرفت، اعتراضات سراسری معلمان با شکوه تمام در روز پنجشبه دوم دی در ۱۰۰ شهر برگزار شد.
شیراز، به یمن همبستگی معلمان و دانش آموزان و اولیای آنان، همانند هفته قبلتر بار دیگر میدان دار اعتراضات سراسری معلمان بود. تجمعات معلمان در تهران نیز جلوه ای از عزم و اراده و همبستگی معلمان را به نمایش گذاشت. در تهران نیروهای امنیتی با هدف ممانعت از تجمع اعتراضی معلمان، از صبح روز پنجشنبه تمام ورودی های منتهی به میدان بهارستان را قرق کردند. به رغم جو شدید امنیتی در اطراف سازمان برنامه و بودجه، معلمان اما با حضور گسترده و پر تعداد خود، جو امنیتی را شکستند و بالاتر از سازمان برنامه و بودجه دست به تجمع بزرگی زدند. در حالی که نیروهای پلیس، معلمان مرد را با ضربات باتوم و مشت و لگد متفرق می کردند، معلمان زن با شجاعت و شهامت قابل تقدیری در وسط میدان بهارستان اجتماع نشسته برگزار کردند و به رغم حمله ماموران امنیتی، تحصن و اجتماع نشسته خود را تا یک ساعت ادامه دادند.
در اعتراضات روز پنجشنبه، حضور دانش آموزان نسبت به تجمعات قبلی چشمگیرتر بود. در برخی از شهرها از جمله مریوان، دانش آموزان در کنار معلمان حضور یافته و اعلام کردند: ما دانش آموزان در کنار معلمان هستیم نه در مقابل آنان. مطالبه مشترک ما و معلمان، آموزش رایگان است و عدم کالایی سازی آموزش. تجمعات روز پنجشنبه در اغلب شهرها با سخنرانی معلمان، دانش آموزان و در مواردی هم با شعرخوانی و سرودخوانی همراه بود. وضعیتی که شور و حال و هوای امید بخشی را به تجمعات سراسری معلمان داد. حضور پر رنگ معلمان زن، سخنرانی های آتشین و شعار دادن های آنان جلوه دیگری از تجمعات سراسری دوم دی بود. “معلم بپا خیز، برای رفع تبعیض” و “معلم زندانی آزاد باید گردد”، از جمله شعارهای مشترک تمامی اجتماعات معلمان در این روز بود. “آموزش رایگان، حق فرزندان ما”، “اسماعیل عبدی آزاد باید گردد”، “تا حق خود نگیریم، از پا نمی نشینیم” و “وزیر بی کفایت، استعفا استعفا”، از جمله دیگر شعارهایی بودند که در تجمعات دوم دی طنین انداز شد.
برگزاری تجمعات غرور آفرین معلمان، آنهم در فضای سنگین امنیتی بار دیگر جلوه ای از رزمندگی، مقاومت، ایستادگی و همبستگی مبارزاتی معلمان را به نمایش گذاشت. به رغم تمام تهدیدات امنیتی که نهادهای سرکوبگر جمهوری اسلامی برای ممانعت از برگزاری آن در پیش گرفتند، تجمعات اعتراضی معلمان با شکوه هرچه بیشتر در اغلب شهرهای ایران برگزار شد. شهرهای نیشابور، فیروزآباد، سنندج، مریوان، کرج، همدان، سبزوار، ایذه، بوشهر، بوکان، کرمانشاه، قزوین، رشت، تهران، مشهد، شیراز، بابل، ملایر، شاهرود، ارومیه، گلپایگان، اصفهان، نورآباد ممسنی، داراب، اهواز، ماهشهر، برازجان، آباده، شهرضا، اندیمشک، سردشت، شیروان، رامهرمز، ساری، شوش، بندر خمینی، سقز، سربندر، آمل، لردگان، خرم آباد، بهبهان، فیروزآباد، تبریز، بجنورد، شهر کرد، اراک، گرگان، جهرم، پلدختر، کرمان، لاهیجان، گناوه، دهگلان، ایلام، گچساران، گلستان، دشتستان، اشکنان، اقلید، نی ریز، بیجار، زنجان، بافق، اردبیل، سمنان، قروه، دُلفان، تربت جام، فردوس، لامرد، خمینی شهر، گتوند، سمیرم، اسلام آباد، ازنا، تربت حیدریه، بندر عباس و … از جمله شهرهایی بودند که تجمعات سراسری معلمان در آن برگزار شد.
اعتراضات معلمان که از مهرماه امسال با خواست محوری اجرای طرح رتبه بندی شاعلان به صورت کامل (هشتاد درصد حقوق هیئت علمی) و همسان سازی بر پایه حداقل ۱۳ میلیون تومان برای بازنشستگان در مقیاس سراسری سرعت و شتاب بیشتری گرفته است، اینبار پس از تصویب سرهم بندی شده طرح رتبه بندی شاغلان در مجلس ارتجاع اسلامی با شرایط نسبتا سخت تری مواجه شد. عبور از این شرایط دشوار که جمهوری اسلامی برای معلمان ایجاد کرد، وحدت، همبستگی و اراده مبارزاتی بیشتری را از شورای هماهنگی و کانون های تشکل های صنفی معلمان طلب می کرد. مجلس اسلامی با تصویب “سرهم بندی” شده طرح رتبه بندی شاغلان، دست کم بر این تصور بود که بذر تردید را در میان معلمان بپاشاند، شکاف و دو دستگی را در آنان ایجاد کند تا بدینوسیله معلمان را از ادامه حضور گسترده در اعتراضات سراسری باز دارد. این حیله گری مجلس ارتجاع اسلامی، اگرچه با هوشیاری و موضع گیری سریع کانون صنفی معلمان در نطفه خفه شد، اما همچنان زنگ خطری بود که برپایی اعتراضات سراسری معلمان در روز پنجشنبه را تهدید می کرد.
اقدام سریع و به موقع “شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران” در رد مصوبه “سرهم بندی شده” طرح رتبه بندی مجلس ارتجاع اسلامی در روز ۲۸ آذر و پس از آن انتشار علنی قطعنامه پایانی تجمع سراسری دوم دی ماه که در روزهای پیش از برگزاری اعتراضات با امضا شورای هماهنگی صورت گرفت، نه تنها حیله گری و تبانی میان دولت و مجلس را خنثی کرد، بلکه تکیه گاهی مستحکم و پیام امید بخشی برای همه معلمان و دانش آموزان و والدین آنان شد که خود را برای حضور گسترده در اعتراضات سراسری روز پنجشبه آماده کنند.
عزم و اراده مستحکم “شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران” در برگزاری اعتراضات سراسری روز پنجشبه و حضور پر رنگ معلمان و دانش آموزان و والدین آنان در این اعتراضات، نشان داد که چه پیوند عمیقی میان شورای هماهنگی و توده معلمان کشور ایجاد شده است. شکل گیری چنین پیوندی، بدان معناست که شورای هماهنگی از دل معلمان برآمده و لاجرم در دل آنان جای دارد. این یگانگی، همدلی و همبستگی مبارزاتی شورای هماهنگی با فرهنگیان و دانش آموزان و اولیای آنان را به عینه می توان در بند بند قطعنامه پایانی تجمع سراسری دوم دی دید. قطعنامه ای که علاوه بر دفاع از منافع عموم معلمان و بازنشستگان، از افزایش حقوق کارگران و زحمتکشان به بالای خط فقر حمایت کرده است. قطعنامه ای که بر عهد و پیمان خود با فرهنگیان شاغل و بازنشسته تاکید دارد و متعهد شده است تا تحقق کامل مطالبات با حمایت فرهنگیان دست از مبارزه بر نخواهد داشت و روند اعتراضات را با شدت هرچه بیشتر ادامه خواهد داد.
نظرات شما