درپی فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان وبه دنبال اعتصاب و تحصن دو روزه شنبه نهم بهمن ویکشنبه دهم بهمن درمدارس وعدم حضور درکلاس های درس، روزدوشنبه یازدهم بهمن تجمع اعتراضی معلمین دراکثرشهرها واستانهای کشور بسیارگسترده ترازتجمعات پیش برگزارگردید. درتهران ازساعت ده صبح تجمع اعتراضی معلمین، با وجود نیروهای مزدور وجوکاملا امنیتی آغازشد. این درحالی بود که تعداد بسیاری ازفرهنگیان کشور به تجمع اعتراضی پیوسته بودند و جمعیت بطورچشمگیری افزایش یافته بود.همچنان حضورپرشمار وفعال فرهنگیان زن به چشم می خورد. معلمین هم صدا تر و محکم ترازهمیشه خواسته هایشان را که درچند نوبت گذشته اعلام نموده بودند، شعارمی دادند. معلمین خواهان اجرای رتبه بندی براساس هشتاد درصد حقوق هیات علمی دانشگاهی، همسان سازی حقوق بازنشستگان فرهنگی هستند. این تجمعات دراعتراض به ظلم وستمی است که سالها برمعلمین کشورروا داشته اند. اعتراضات معلمان در روند خود اکنون به نقطه عطفی رسیده است .امروز دیگر تنها خواستهای صنفی خاص معلمین شعارشان را تشکیل نمی دهد بلکه با توجه به وضعیت تورم وگرانی افسارگسیخته ای که زندگی مردم را به تباهی کشانده است، خواهان بهبود وضعیت معیشت کارگران ودیگراقشارزحمت کش جامعه، پایان دادن به زندگی درزیرخط فقر برای مردم زحمت کش و مشکلات تحصیلی و معیشتی دانش اموزان وخانواده هایشان، رایگان بودن تحصیلات برای تمام دانش آموزان کشورو آزادی معلمین زندانی هستند. شعارهای معلمین درتجمع اعتراضی روزدوشنبه گویای بسیاری از دردهای جامعه بود. پرطنین ترین شعارمعلمین آزادی معلمین زندانی بود وهمچنین شعارهایی مانند معلم به پا خیز برای رفع تبعیض، فقط کف خیابون به دست میاد حقمون، معلم بیداراست ازتبعیض بیزاراست. سخنرانی معلمین درتجمعات اعتراضی روز دوشنبه ارتقاء مضمون شعارها و لحن رادیکال فرهنگیان را نشان می داد. مزدوران با مشاهده توانایی معلمین سعی دربرهم زدن تجمع اعتراضی داشتند. چند مزدور موتورسوار در اطراف جمعیت پرسه می زدند و تلاش می کردند با ایجاد سروصدا و سوت زدن، فریاد معلمین را در فضا گم کنند. ولی فرهنگیان هم صدایشان را بالاترمی بردند و ادامه می دادند. چه بیهوده وعبث فکرمی کنند که می توانند فریاد بلند برخاسته ازدرد و رنج معلمین را خاموش کنند. جامعه فرهنگی کشور دیگر خیال ساکت شدن ندارد. معلمین با قرائت قطعنامه پایانی صراحتا و بدون ترس ازدستگیری و زندان، ازادامه و گسترش تجمعات اعتراضی و تعطیلی کامل آموزش کشوردر صورت برآورده نشدن خواسته های به حقشان هشدارلازم را دادند وبا سر دادن شعارهرکه با اهل قلم درافتاد ، ورافتاد مقامات دولتی را به چالش کشیدند .گیریم چند صباحی این سخنان را نشنیده بگیرند، معلمین را زندانی کنند اما به راستی می توانند فرهنگ وفرهنگیان جامعه را برای همیشه به بند بکشند؟ معلمین امروز راه دیگری می روند. دراعتراضات خود ازاعتصابات واعتراضات کارگران پشتیبانی می کنند وازحمایت تشکل های کارگری برخوردارند. روی سخنشان با مردم و اقشار زیر خط فقر است و آنان را برای رسیدن به حق وحقوقشان به خیابان فرا می خوانند. معلمین مشعل داران علم ودانش، درد و فقرجامعه را درخیابان فریاد می زنند ومزدوران جمهوری اسلامی دست به کارهای حقیرانه ای می زنند، به صف معلمین یورش می برند، سعی درشکستن صفوف معلمین می کنند، معلم بازنشسته را دستگیر می کنند. تنها روشی که رژیم دراین سالها دربرابر تجمعات اعتراضی و مطالبات مردم اتخاذ نموده، سرکوب وزندان وکشتاربوده و ازاین حربه برای پیش بردن مقاصد و حفظ منافع خویش استفاده کرده است .اما این تاریک اندیشان نمی دانند همان طورکه معلمین درتجمع اعتراضی می گفتند کارد به استخوان مردم رسیده است. معلم ازدیدن جای خالی شاگردانش درکلاس درس رنج می برد. ازدیدن شاگردان و دانش آموزان خردسالی که جایشان درکوچه نیست در حال دست فروشی با صدها خطری که سرراهشان است گریه می کنند. آموزش وپرورش کشور را درآستانه تخریب وفروپاشی می بینند. معلمین وفرهنگیان درزیرخط فقر زندگی می کنند. این دردها و رنج‌ها و این شرایط اسف بار، الهام بخش راهشان برای ادامه اعتراضات است. صدای معلمین درخیابان رعشه برتن حاکمیت مرتجع انداخته است. این را به روشنی می توان از سکوت کامل رسانه های حکومتی و عدم درج خبراعتراضات معلمین فهمید. خبر اعتراضات فرهنگیان را گزارش نمی کنند یا به صورت گذرا در چند لحظه ازآن عبورمی کنند .آیا همین بیانگرعجز و ناتوانی درمقابله با آگاهی معلمین و پشتکار و مبارزه فرهنگیان برای برآورده شدن خواسته های به حق خود وجامعه آموزشی کشورنیست؟ فرهنگیان به نقطه خوبی از اعتراضات خود رسیده اند. وقتی سخن از رسیدن کارد به استخوان کارگران ومعلمین واکثریت مردم زیرخط فقر درخیابان حرف می زنند کل حاکمیت سرمایه داری را به چالش گرفته اند.عجیب نیست که اعتراضات کارگران ومعلمین زحمت کش گسترده تراز همیشه باشد. تجویز صبرو تحمل برای مردم گرسنه از حرف‌های بی ربط سرمایه داران سود پرست است. زندگی بیش ازهشتاد درصد مردم در زیرخط فقر، بیکاری میلیونی، فحشا و تن‌فروشی و فساد دستگاه حکومتی، گندیدگی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی را نمایان ساخته است . خشم و نفرت و انزجار تودهای مردم گرسنه به مرحله انفجار نزدیک شده است. اعتراضات معلمین به پشتوانه اعتصابات واعتراضات کارگران و حمایت تشکل های کارگری ازاین اعتراضات ادامه خواهد داشت. معلمین می خواهند سرمشق تازه ای به دانش اموزان خود بدهند.مبارزه با ظلم وستم و ایستادگی برای دستیابی به حقوق ازدست رفته شان.
به امید اتحاد هرچه گسترده تر کارگران، معلمین واقشار زحمت کش.
۱۲ بهمن ۱۴۰۰
تهران- کنش‌یار
نظرات شما