قرار است ابراهیم رئیسی نماینده حکومت اعدام و سرکوب در ایران، در هفتاد و هفتمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک حضور یابد و سخنرانی کند. این اولین بار است که رئیسی در سمت ریاست جمهوری با برخورداری از مصونیت دیپلماتیک راهی این نشست می‌شود. سال گذشته “محدودیت‌های کرونائی” بهانه‌ای شد تا او از سفر به نیویورک خودداری کند.
سفر امسال او در شرایطی است که چرخهٔ سرکوب و کشتار چهار دهه اخیر ادامه می‌یابد و هر روز برگ دیگری به کارنامه جنایات این حکومت افزوده می‌گردد. ابراهیم رئیسی از جمله مهره‌های ثابت‌قدم رژیم در اعمال سرکوب و اعدام است. از ۲۰ سالگی و در همان روزهای نخستین پس از قیام ۵۷ و به قدرت خزیدن نیروهای مرتجع، رئیسی به‌عنوان “دادستان” در شهرها و مناطق مختلف دست به کار راه انداختن ماشین سرکوب شد. او نه‌تنها دادی نستاند، که دارها به پا کرد و بسیاری از پیشروترین، مبارزترین وبهترین فرزندان ایران را به خاک و خون کشید. اوهمچنین عضو هیات مرگ و از عاملین قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ بود. سابقه‌اش در سرکوب و اعدام او را به سمت ریاست قوه قضائیه رساند. زمانی هم که حکومت جمهوری اسلامی با موج عظیم اعتراضات توده‌ای و قیام آبان ۹۸ روبرو شد، نام این جنایتکار با سابقه را از صندوق‌های خالی آرای ریاست جمهوری بیرون آورد تا سرکوب و ارعاب و کشتار در جامعه را تشدید کند. بی‌جهت نبود که رئیسی در اولین مصاحبه مطبوعاتی‌اش با خبرگزاری‌های جهان در پاسخ به این سؤال که نقش‌اش در کشتار ۶۷ چه بوده، گفت برای نقش‌اش در قتل عام زندانیان سیاسی باید به او “جایزه” بدهند!
حضور و سخنرانی او در سازمان ملل به‌رغم سابقه طولانی‌اش در سرکوب و کشتار از جمله جوائزی است که به او و حکومت دارگستر جمهوری اسلامی داده می‌شود. نباید هیچگونه توهمی به دولت‌های امپریالیست و سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی رنگارنگ مدافعشان را داشت. سیاست آن‌ها بر اساس منافع سیاسی و اقتصادی‌شان تعیین می‌شود و نه درجه و دامنه سرکوب و کشتار در ایران یا جای دیگری. تا زمانی که جمهوری اسلامی منافع آن‌ها را تأمین کند، با چنگ و دندان از آن حمایت می‌کنند حتی اگر چهارگوشه ایران به دارستان تبدیل‌شده باشد و کشور با خون فرش شده باشد. رئیسی نماینده حکومت دارگستر جمهوری اسلامی است و نه مردم ایران. نمایندگان واقعی مردم ایران یا در خیابان‌ها، کارخانه‌ها و مدارس‌اند یا در زندان‌ها که شجاعانه در مقابل سرکوب و فقر و بی حقوقی ایستاده و مبارزه می‌کنند.
از همین رو مخاطبین ما و مردم ایران نه دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی‌شان، بلکه جنبش‌ها و افکار عمومی مترقی جهان است. ما به سهم خود در افشای جنایات رژیم و مهره‌ها و عوامل سرکوب آن همواره تلاش کرده و می‌کنیم. همان‌گونه که طی چهار دهه گذشته، به اشکال مختلف مبارزاتی، از اشغال سفارتخانه‌ها گرفته تا برگزاری آکسیون‌ها تظاهرات‌ها و کنفرانس‌ها افکار عمومی جهان از کشتار و سرکوب سیستماتیک در ایران آگاه شده‌اند، ازاین‌پس نیز به سهم و در حد توان خود و به همراه سایر نیروهای چپ و کمونیست به این تلاش‌ها ادامه خواهیم داد. ما همچنین از ابتکارات مردمی و مستقل دادخواهانه بازماندگان و خانواده‌های جانباختگان در جهت افشای جنایات و عوامل سرکوب و کشتار حمایت می‌کنیم و همراه و یاری‌رسان این مبارزات خواهیم بود.
کمیته خارج کشور سازمان فدائیان (اقلیت)
۱۹سپتامبر ۲۰۲۲ برابر ۲۸ شهریور ۱۴۰۱
نظرات شما