رکود و ازهم‌گسیختگی اقتصادی، نابسامانی توزیع، کمبود کالاها، تورم افسارگسیخته و افزایش روزافزون قیمت کالاها، دلال‌بازی، احتکار و بازار سیاه، ورشکستگی مالی دولت، همگی حاکی از ابعاد وخیم بحران و ازهم‌گسیختگی اقتصادی است. این بحران فاجعه‌بارترین نتایج را برای کارگران و زحمتکشان در پی داشته است.
سرمایه‌داران و دولت آن‌ها در عمل نشان داده‌اند که قادر به مهار این بحران، سروسامان دادن به اوضاع و بهبود وضعیت زندگی توده‌های مردم نیستند.
سازمان فدائیان (اقلیت) خواستار یک‌رشته اقدامات عاجل و فوری به منظور مقابله با بحران، دمکراتیزه کردن اقتصاد جامعه و بهبود شرایط معیشتی کارگران و زحمتکشان، به شیوه‌ای انقلابی یعنی با اجرای اقداماتی اساسی و رادیکال و به طریقی دمکراتیک یعنی کنترل، نظارت و حسابرسی دقیق و جدی امور از سوی کارگران و زحمتکشان است. برای اینکه بتوان این راه‌حل انقلابی را عملی ساخت، حکومت شورائی کارگران و زحمتکشان باید به‌فوریت اقدامات زیر را به مرحله اجرا درآورد:
ملی کردن کلیه صنایع و مؤسسات متعلق به سرمایه‌داران بزرگ، انحصارات امپریالیستی و نهادهای مذهبی
این اقدام برای سروسامان دادن به امر تولید به شکلی برنامه‌ریزی‌شده، کنترل جدی آن، بهره‌برداری از این مؤسسات به نفع توده‌های زحمتکش و قطع سودها و غارتگری‌های صاحبان سرمایه‌های بزرگ امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است.
ملی کردن بانک‌ها و ادغام آن‌ها در یک بانک واحد
برای اینکه بتوان یک کنترل دقیق بر اقتصاد جامعه اعمال کرد، نقل‌وانتقال سرمایه‌ها و معاملات را تحت کنترل و نظارت قرارداد و جلو سوءاستفاده‌ها و حقه‌بازی‌های سرمایه‌داران را گرفت، ادغام تمام بانک‌های ملی شده در یک بانک واحد ضروریست. نیازی به توضیح نیست که ملی کردن بانک‌ها و تمرکز آن‌ها در یک بانک واحد، به‌هیچ‌وجه به معنای مصادره سپرده‌های توده مردم در بانک‌ها نیست و دیناری از سپرده‌های آن‌ها ضبط نخواهد شد. این صرفاً اقدامی ضروری برای مقابله با سرمایه‌داران، اعمال کنترل جدی بر سرمایه‌ها، خنثا کردن اقدامات خراب‌کارانه سرمایه‌داران و دمکراتیزه کردن اقتصاد کشور است.
درعین‌حال لازم و ضروریست که مؤسسات مالی دیگر نظیر شرکت‌های بیمه نیز ملی شوند و در یک موسسه واحد ادغام گردند.
ملی کردن وسائل ارتباطی و مؤسسات حمل‌ونقل بزرگ
ملی کردن تجارت خارجی و توزیع برنامه‌ریزی‌شده کالاها از طریق تعاونی‌ها
به‌منظور سروسامان دادن به امر توزیع کالاها، مقابله با کمبود کالاها، احتکار و بازار سیاه، مقابله با سودجوئی و غارتگری تجار و دلالان، کوتاه کردن دست واسطه‌های متعدد، و بالاخره کاهش قیمت کالاها، ضروریست که اولاً- تجارت خارجی ملی شود و کاملاً تحت کنترل دولت درآید. ثانیاً – کالاهای موردنیاز مردم به شکلی برنامه‌ریزی‌شده و بدون مداخله واسطه‌ها، در اختیار آن‌ها قرار بگیرد. این امر مستلزم آن است که مردم در تعاونی‌های مصرف متحد شوند، تا از طریق این تعاونی‌ها، مایحتاج روزمره، به قیمت‌های پائین در اختیار آن‌ها قرار گیرد. ایجاد این تعاونی‌ها، درعین‌حال امکان می‌دهد که از سوی خود توده‌های مردم کنترل جدی بر توزیع و تنظیم واقعی مصرف صورت بگیرد، تا سرمایه‌داران و ثروتمندان دیگر نتوانند، روزمره مقادیر کلانی از مایحتاج مردم را مصرف کنند یا دست به احتکار بزنند.
برقراری کنترل شوراهای کارگری بر تولید و توزیع
مقابله جدی با بحران و ازهم‌گسیختگی اقتصادی، کمبود کالاها، سوءاستفاده‌های سرمایه‌داران و نیاز به دمکراتیزه کردن اقتصاد کشور، ایجاب می‌کند که از همان نقطه تولید، یک کنترل دمکراتیک برقرار شود و در تمام کارخانه‌ها و مؤسسات کنترل کارگری معمول گردد. این بدان معناست که شوراهای کارگران باید حساب‌وکتاب تولید را در تمام مؤسسات خواه دولتی یا خصوصی، داشته باشند. از دخل‌وخرج موسسه و کارخانه آگاه باشند. میزان تولید، چگونگی توزیع، خریدوفروش محصولات، اندوخته‌ها و ذخایر، سود موسسه، استخدام‌ها، اخراج‌ها و غیره را تحت کنترل دقیق خود بگیرند.
نیاز به توضیح نیست که هیچ کنترل جدی نمی‌تواند برقرار گردد، مگر آنکه اسرار بازرگانی ملغا شود، حساب دخل‌وخرج استثمارگران برملا گردد و کلیه قراردادها، دفاتر و صورتحساب‌ها و غیره در دسترس کارگران باشد.
لغو مالیات غیرمستقیم و برقراری مالیات تصاعدی بر ثروت، درآمد و ارث
همگان می‌دانند که امروز در ایران، دولت بخش قابل‌ملاحظه‌ای از درآمد مالیاتی خود را از طریق مالیات غیرمستقیم یعنی از طریق وضع مالیات بر کالاها و خدمات موردنیاز روزمره مردم تأمین می‌کند. بدین طریق، مستقل از اینکه کسی فقیر و زحمتکش باشد یا ثروتمند، باید به یکسان مالیات بپردازند و چون سرمایه‌داران، ملاکین و ثروتمندان تعدادشان اندک است، در حقیقت، این توده کارگر و زحمتکش‌اند که بخش عمده این مالیات را می‌پردازند. این سیستم مالیات، غیرعادلانه و مغایر منافع توده مردم است. کسی که چیزی ندارد، نباید مالیات بپردازد. ازاین‌رو این بی‌عدالتی آشکار باید برافتد. مالیات غیرمستقیم باید ملغا شود. مالیات را باید کسانی بپردازند که دارای سرمایه، ثروت و دارائی‌اند. لذا باید سیستم مالیات تصاعدی بر ثروت، درآمد وارث معمول گردد.
-لغو مالیات غیرمستقیم، منجر به کاهش قیمت کالاها و بهبود شرایط معیشتی کارگران و زحمتکشان خواهد شد.
– اجرای اقدامات فوری برای مقابله با بحران زیست‌محیطی.
ملی کردن کلیه اراضی، مراتع، جنگل‌ها و تمام منابع طبیعی و زیرزمینی
یکی از موانع توسعه اقتصادی، گرانی قیمت محصولات کشاورزی و اجاره‌های بالا و سنگین، سلطه انحصاری زمین‌داران و ملاکین بر اراضی کشور است. به این وضع باید خاتمه داده شود. حق مالکیت کلیه اراضی کشور باید به دولت واگذار گردد و حق استفاده از آن به نهادهای دمکراتیک محلی، دهقانان و یا افراد و مؤسسات برای بنای مساکن و مراکز کار سپرده شود. ملی شدن اراضی، حذف واسطه‌ها و سهل‌الوصول شدن آن برای استفاده مردم در روستاها و شهرها، در ازای پرداخت مبلغی ناچیز به دولت، اولاً – باعث می‌گردد که کشاورزی رونق بگیرد و توسعه یابد. چراکه با الغاء انحصار مالکیت خصوصی زمین، کوتاه شدن دست واسطه‌ای به نام زمین‌دار و ملاک و الغاء بهره مالکانه‌ای که از این انحصار ناشی می‌گردد، بخشی از اجاره‌بها حذف می‌گردد و زمینه فعالیت در این بخش گسترش می‌یابد. این اقدام به ویژه به نفع دهقانان فقیر و زحمتکش است که زمین را برای کشت از زمین‌دار اجاره می‌کنند. ثانیاً – این اقدام باعث می‌شود که بهای محصولات کشاورزی ارزان‌تر تمام شود و به قیمتی ارزان‌تر در دسترس مصرف‌کنندگان قرار بگیرند. ثالثاً – ملی شدن اراضی، منجر به کاهش شدید قیمت و اجاره مساکن خواهد شد.
درعین‌حال ملی شدن کلیه اراضی، به معنای ملی شدن مراتع، جنگل‌ها و تمام منابع طبیعی و زیرزمینی است که به نفع عموم جامعه مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند.
– مصادره فوری کلیه اراضی، املاک و ابزار و وسایل تولید ملاکین و زمین‌داران بزرگ، موقوفات و بنیادهای متعدد مذهبی.
در مواردی که این اراضی به شیوه مکانیزه کشت نمی‌شوند، واگذاری آن‌ها به دهقانان متشکل شده در تعاونی‌های دهقانی.
– کنترل شوراهای کارگران کشاورزی بر اراضی مکانیزه و به‌طورکلی زمین‌هایی که به شیوه عالی کشت می‌شوند.
به‌منظور صرفه‌جوئی در کار و هزینه‌های محصولات، افزایش حجم محصولات تولیدشده و کاهش قیمت محصولات کشاورزی، ضروریست که واحدهای بزرگ کشاورزی ایجاد نمود و دهقانان خرده‌پا را به متشکل شدن در تعاونی‌ها و روی‌آوری به کشت جمعی تشویق نمود.
سازمان فدائیان (اقلیت)
تیرماه یک هزار و سیصد و هفتادوچهار
کار – نان – آزادی – حکومت شورائی
چاپ ۱۴۰۰ با اصلاحات کنفرانس هیجدهم سازمان
نظرات شما